চিনাকী অচিনাকী part # 5

    মোৰ ভাল লাগিছিল ৷ সন্ধিয়াটো ভাল লাগিছিল, ভাল লাগিছিল তাৰ লগত খোজ কঢ়া সময়খিনি আৰু ভাল লাগিছিল সি লগোৱা deo ৰ গোন্ধটো ৷ নাজানো কেনেকৈ এবাৰ হঠাৎ মোৰ বাওঁভৰিখন মোচোকা খাই balance নোহোৱা হৈ ফুটপাথৰ পৰা ৰাষ্টাৰ ফালে হাউলি গ’লো। আহি থকা বাইকখনে খুব জোৰে ব্ৰেক মাৰি ৰখাই দিলে ৷ একে সময়তে নিবিড়ে একে টানে হাতত ধৰি ফুটপাথলৈ উঠাই আনিলে ৷ মূহুৰ্তৰ ভিতৰতে কি হ’ল মই একো ধৰিবই নোৱাৰিলো ৷ …“পাগল নেকি ,কেনেকৈ খোজ কাঢ়িছিলা ৷ পৰিলে কি হ’ল হয় এতিয়া ভাবি চাইছা ৷ মোক কি মাৰিব খুজিছা…” - বুলি কৈ সাৱটি ধৰিলে ৷ মই এৰাই আহিব নোৱাৰিলো ৷ মাথো কাণৰ কাষত অনুভৱ কৰিছিলো ঘনকৈ লোৱা উশাহৰ গৰম বতাহ ৷ সিদিনা প্ৰথমবাৰৰ বাবে অনুভৱ কৰিছিলো, মোৰ বাবে কাৰোবাৰ পৃথিৱীখন এক মূহুৰ্তৰ বাবে হয়তো স্তব্ধ হৈ গৈছিল …!

    …“ কি হ’ল কি ভাবি আছা ?” - নিবিড়ৰ মাতত মই আকৌ অতীতৰপৰা ঘূৰি আহিলো ৷ বৰষুণটো অকমাণ জোৰত আহিল ৷ ডাঙৰ ডাঙৰ পানীৰ টোপালবোৰ মাটিত পৰি চিটিকি আহি jeans টো সেমেকাই দিছিল ৷ ভৰি দুখনত ঠাণ্ডা লাগিল ৷ এটি মায়াবী সন্ধিয়া ৷ বতাহজাক হঠাৎ জোৰত আহিল ৷ মই জেকেটৰ chain ডাল ভালকৈ মাৰি ল’লো ৷ নিবিড়ে মোৰ সোঁহাতখন ধৰি ল’লে ৷ তাৰ হাতখন আজিও খহটা ৷ আজিও মনত পেলাই দিয়ে সেই প্ৰথম দিনৰ কথা ৷ নিবিড়ে তাৰ প্ৰিয় গান এটা গুণগুণাবলৈ ধৰিলে … মায়াবিনি ৰাতিৰ বুকুত দেখা পালো তোমাৰ ছবি… ৷ ময়ো তাৰ লগে লগে গুণগুণালো ৷ আজি যেন বতাহেও গান গাইছিল বৰষুণৰ সৈতে তাল মিলাই …!
( সমাপ্ত )
thank u ! need ur feedback :)
Hold on ! Hold on ! My personal comments on this story yet to come :D

চিনাকী অচিনাকী # part 4

    Trim কৰা ডাড়িখিনিৰে তাক আগত দেখাতকৈ বেলেগ লাগিছিল ৷ You can say handsome ! নম্বৰটো কি ক’লো সন্দেহ হৈ গ’ল ৷ আকৌ এবাৰ সুধি ল’ব লগা হ’ল ঠিকে আছেনে ৷

   …হঠাৎ গাড়ীখনে পাক এটা মাৰোতে মই চকু মেলি দিলো ৷ অতীতৰপৰা ঘূৰি আহিলো ৷ “ কি অ’ টোপনি আহিছিল নেকি ?” - নিবিড়ে সমুখলৈ চাই থাকিয়ে সুধিলে ৷ “ চাহ খাওঁ ব’লা ৷”…এটা ঠাইত গাড়ীখন ৰখাই দিলে ৷ এখন সৰু চাহৰ দোকান ৷ সাধাৰণতে বেছি গাড়ী নৰখে ইয়াত ৷ দুকাপ চাহ ল’লো ৷ ধোঁৱা ওলাই আছে ৷ নিবিড়ে গৈ পাছৰ ছিটৰপৰা guitar খন উলিয়াই আনিলে ৷ পথৰ দাঁতিৰ ডাঙৰ পাথৰ এটাত দুয়ো বহি ল’লো ৷ দিগন্তত লীন হৈ যোৱা সেউজীয়া পাহাৰবোৰ, মাথো সেউজীয়া ৷ মেঘবোৰ আহি মাজে মাজে একো নেদেখা কৰি দিয়ে ৷ পাছ মূহুৰ্তত আকৌ নোহোৱা হৈ যায় ৷ নিবিড়ৰ আঙুলিৰ পৰশত নিস্তৰংগ guitar ৰ string ত এটি সুৰ বাজি উঠিল ৷ বহুসময় এনেদৰে বহি থাকিলো ৷ আকৌ আগবাঢ়িলো অকোৱা-পকোৱা বাটেদি ৷

     বৰষুণৰ সেই ঘটনাটোৰ কেইদিনমান পিছত ভণ্টি আৰু মই big bazar লৈ গ’লো বিহুৰ কাপোৰ কিনো বুলি ৷ দীঘলীয়া লাইন দি pay কৰি অহাৰ পিছত এটা ধুনীয়া top চকুত পৰিল ৷ “ ধেৎতেৰি আগতে কিয় নেদেখিলো ৷ এতিয়া পইছাও নাই ইমান ৷”… তেনেতে দূৰৰ পৰা হাঁহি এটা মাৰি নিবিড় আহি ওলাল ৷ খবৰৰ লগতে দুই এটা কথা পাতিলো ৷ মোৰ ইফালে কাপোৰ ল’ব নাপাইহে দুখ ৷ কথা পাতি থকাৰ মাজতো সেইটোকে চাই থাকিলো ৷ কিছু সময় কথা পাতি এৰা -এৰি হ’লো আমি ৷

   সিদিনাৰ পাছত আণ্টিহঁতৰ লগত এটা ভাল সম্বন্ধ হৈছিল ৷ কিছুমান সম্পৰ্ক এনেদৰে নজনাকৈ , নভবাকৈ বেচ গভীৰ হৈ যায় ৷ বিহুত তেওলোকৰ ঘৰলৈ যাব বৰকৈ মাতিছিল ৷ বিহুৰ মাজতে এপাক মাৰিছিলো ৷ আণ্টিয়ে বিহুৰ উপহাৰ বুলি পেকেট এটা হাতত দিছিল ৷ ল’বলৈ আপত্তি কৰিছিলো যদিও তেওঁ নোলোৱালৈ নেৰিলে ৷

    মই ল’ব খোজা নাছিলো ৷ ইমান জোৰ কৰাৰ পিছত নল’লেও বেয়া দেখি ৷ “ চোৱাচোন কেনেকুৱা লাগিছে , বাবাক আনিব দিছিলো ৷” খুলি চাই মই অবাক ৷ সিদিনা টকা কম থকা বাবে এৰি থৈ অহা top টো ! ইয়াৰ পিছত আৰু ভাল নলগাৰ প্ৰশ্নই নুঠে ৷ ৰাতি এটা msg পাইছিলো …“ Liked the gift ? -Nibir” …& I started to blush ! Reply টো দিওঁতে মোৰ হাতখন কঁপিছিল ৷ আৰু সেয়াই হয়তো আৰম্ভণি আছিল ৷

     …দেওবাৰৰ শ্বিলংখনৰ পৰিৱেশেই বেলেগ হয় ৷ সকলোৱে ধুনীয়াকৈ সাজি-কাচি church লৈ যায় ৷ আজি আৰু বেছি ভাল লাগিছিল ৷ ৰং-বিৰঙী কাপোৰৰ লগতে এটা এটা মৰম লগা ৰঙীন ছাতি ৷ মোৰ দেখিয়ে ভাল লাগি গ’ল ৷ এটা এটা পখিলা যেন লাগিল ৷ হোটেলৰ বেল্কনিটোত ওলাই যোৱাৰ লগে লগে এছাটি ঠাণ্ডা বতাহে চুই গ’ল ৷ খেলি-মেলি কৰি যোৱা চুলিখিনি কোনোমতে হাতেৰে ঠিক কৰি বান্ধি ল’লো ৷ মেঘবোৰ অহা-যোৱা কৰি আছিল ,লগতে বৰষুণটোও ৷ গধূলি হাতত ছাতি লৈ ওলাই গ’লো দুয়ো ৷ নিজান বাটবোৰত আপোনজনৰ লগত খোজ কাঢ়ি ভাল পাওঁ মই ৷ লাহে লাহে এন্ধাৰ নামিছিল ৷ ৰাষ্টাত মানুহ নাই বুলিবই পাৰি ৷ গাড়ী-মটৰৰ ব্যস্ততাও কম ৷ দোকানবোৰ বন্ধ বাবে ৰাতি হোৱা যেনেই লাগিল ৷ ষ্ট্ৰীট লাইটবোৰ জ্বলি উঠিছিল ৷ হেল’জেনৰ হালধীয়া পোহৰবোৰ ভিজি থকা ৰাষ্টাটোত বিয়পি পৰিছিল ৷ গছৰ পাতৰ আগত লাগি থকা পানীৰ টোপালবোৰ সৰি পৰা টুপ টুপ শব্দ ৷

    কেইবছৰমান আগত এনে এটি সন্ধিয়াতে মই তোমাৰ লগত খোজ কাঢ়িছিলো ৷ সোণাৰু ফুলিছিল নে শেৱালি ফুলা বতৰ আছিল ঠিক মনত পৰা নাই ৷ CCD ৰপৰা ওলাই দীঘলী পুখুৰীৰ কাষৰ ফুটপাথেৰে খোজ খাঢ়িছিলো দুয়ো ৷ গুৱাহাটীৰ সদাব্যস্ত ৰাজপথ ৷ সন্ধিয়া নামিছিল ৷ চৰাইবোৰৰ চিঞৰ-বাখৰত যেন একো নুশুনি ৷ দুই চাৰিটা কথাৰ বাহিৰে  বিশেষ একো কথা নপতাকৈ দুয়ো আগবাঢ়িছিলো ৷
( to be continued )

চিনাকী অচিনাকী part # 3

    তেতিয়া মই কলেজত ডিগ্ৰী পঢ়ি আছো ৷ সিদিনাও বতৰটো গোমা আছিল ৷ যাব ইচ্ছা নাথাকিলেও গৈছিলো কলেজ ৷ ক্লাছ কৰি থাকোতেই আহিছিল এজাক বৰষুণ ৷ ইমান দিনে হেৰাই যোৱা আকাশৰ নীলা ৰং আৰু গছৰ সেউজীয়াবোৰ যেন ঘূৰি আহিছিল ৷ কলেজৰপৰা ঘৰলৈ অহা সময়তো বতৰটো খুব বেয়া হ'ল ৷ বতাহ মাৰিব ধৰিছিল ৷ মই ভয়তে কোনোফালে নোচোৱাকৈ বেগাই বাছষ্টপলৈ খোজ দিছিলো ৷ দেখাই নাপালো ফুটপাথটো যে কোনোবাখিনিত ভাঙি আছিল ৷ ভৰিখন তাত সোমাই মই উজুতি খাই পৰি গ'লো ৷ গোটেই পাতল হালধীয়া কাপোৰযোৰ বোকা লাগি ক'লা হৈ গ'ল ৷ মাজ ৰাষ্টাত বৰ লাজ পালো ৷ কিন্তু ভৰিখন ইমান বেয়াকৈ সোমাই গ'ল যে মই কোনোপধ্যেই ওলাব পৰা নাছিলো ৷ ক'ৰপৰা জানো এজন ল'ৰা দৌৰি আহিল ৷ “ ইয়ে ৰাম কেনেকৈ পৰিলা ! ৰ'বা মই help কৰি দিওঁ৷” - বুলি কৈ ভৰিখন উলিয়াই দিলে ৷ মই দেখি চিঞৰি দিলো ৷ লোহাত লাগি বহু ঠাইত কাটি গৈছে ৷ সি হাতখনেৰে টানি মোক উঠাই দিলে ৷ হাতখনৰ আঙুলিবোৰ দীঘল দীঘল ৷ আঙুলিবোৰ খহটা ৷ যেন ব্লেডেৰে আঘাত কৰিছে ৷ এটা faded jeans ৰ লগত এটা ক'লা t-shirt ৷ চকু দুটা উজ্জ্বল ৷ মৰম লগা মুখখনত দাড়িখিনি কিছুদিন খুৰোৱা নাই চাগে ৷ বৰ বেছি দীঘল নহ'লেও বেচাইজ হৈ থকা বুলি ধৰিব পাৰি ৷ …“ তোমাৰ চোন বহুত তেজ ওলাইছে ৷ কিবা দৰৱ লগাব লাগিব ৷” …“ Thank you so much help কৰা বাবে ৷ দৰৱ..I'll manage. ” …মই ভৰিখন চোচৰাই যাব ওলালো ৷ “ ৰ'বা manage কৰিবা বাৰু but বেয়াকৈ কাটিছে , এনেকৈ যাব নোৱাৰিবা ৷ বৰষুণ দিব আকৌ ৷ Infection হৈ যাব পাৰে ৷ মোৰ ঘৰ সৌটো ৷ তালৈ ব'লা ৷ ভালকৈ bandage কৰি তাৰ পাছত যাবাগৈ ৷ ”… মোৰ কাৰণে ইমান care কৰিছিল বাবে ভাল লাগিছিল যদিও খঙো উঠিছিল, ভয়ো লগিছিল ৷ কোন ল'ৰা , কি কথা একো নাজানো মই তাৰ লগত কিয় যাম বাৰু !

     “ নালাগে মই পাৰিম ৷” …তেনেতে আকৌ বৰষুণ পৰিল ৷ “ অচিনাকী ল'ৰা বুলি ভয় খাব নালাগে ৷ আহা একো নহয় ৷ সকলো মানুহ বেয়া নহয় ৷ ঘৰত মা আৰু ভণ্টি আছে ৷ They'll help you . ” …মোৰ ভয়তো যেন সি বুজি পাইছিল ৷ ল’ৰাজনৰ গভীৰ চকুযোৰ দেখি কিবা বিশ্বাস কৰিবলৈ মন গ’ল ৷ অকমাণ গৈয়েই ঘৰটো ৷ সোমোৱাৰ লগে লগে মাক আৰু ভনীয়েক ভিতৰৰপৰা ওলাই আহিল ৷ তাৰ পিছৰ আধা ঘণ্টা দুয়ো মিলি ধুই-মচি দৰৱ লগাই bandage কৰি দিলে ৷ …“ মাজনী তোমাৰ কাপোৰযোৰ তিতি লেতেৰা হৈ গৈছে চোন ৷ অসুখ হৈ যাব ৷ আমাৰ এইৰ এযোৰ সলাই লোৱা, মই চাহ বনাওঁ ৷ ” …মানুহগৰাকীৰ আপোন ভাৱটো মোৰ ভাল লাগিল ৷ “ নালাগে আণ্টি মই যাওৱেই ৷” …“ হেহ্ , কেনেকৈ যাবা, বাহিৰত চোৱা ইমান বৰষুণ ৷ কমিলে যাবাগৈ ৷” - ময়ো ভাবিলো এনেকৈ যাব নোৱাৰিম ৷ ভিতৰত তাৰ ভনীয়েকৰ কাপোৰ এযোৰ সলাই ল'লো ৷ corridor টোৰে ৰুমৰ পৰা ওলাই আহোতে কাষৰ ৰুমটোত চকু পৰিল ৷ ৱালত famous band, singer কিছুমানৰ poster. এটা কোণত এখন guitar , মোৰ বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল নিবিড়ৰ খহটা, কটা-কটি আঙুলিৰ কাৰণ ! মই যাবলৈ ওলোৱাত আণ্টিয়ে ক’লে, “ কেনেকৈ খোজ কাঢ়িবা ।নালাগে ৰ’বা, বাবাই অকমাণ আগবঢ়াই দিব। ” ভিতৰৰপৰা নিবিড়ে পিন্ধি থকা হাত দীঘল sporting টোৰ হাতখন কোচাই কোচাই চাবিডাল লৈ ওলাই আহিল ৷ বাইক ষ্টাৰ্ট দিয়ে মানে মই আণ্টিহঁতক ধন্যবাদ জনালো ইমানখিনি সহায় কৰা বাবে ৷ তেতিয়াও ভালদৰে আন্ধাৰ হোৱা নাছিল ৷ অচিনাকী হ’লেও নিবিড়ক সিদিনা চিনাকী যেনেই লাগিছিল ৷ বাটবোৰ ভিজা ভিজা ৷ বতাহজাকো সেমেকি আছিল ৷ মোৰ চুলিবোৰ উৰুৱাই নিছিল বাৰে বাৰে ৷ চিনাকী অচিনাকী ভাৱ এটা শিয়ৰি উঠিছিলো মই !

     দুদিন পিছত আকৌ গ’লো তেওঁলোকৰ ঘৰলৈ ৷ কাপোৰযোৰ ঘূৰাবলৈ আছিল নহয় ৷ সিদিনা দৌৰা-দৌৰিতে আণ্টিৰ নম্বৰটোও লোৱা নহ’ল ৷ মায়ে phone কৰি thanks ক’ব খুজিছিল সিদিনা ৷ মই নম্বৰটো খোজা সময়তে হাতত ঘড়ীটো পিন্ধি পিন্ধি নিবিড় ওলাই আহিছিল ৷ …“ বাবা তাইক মোৰ নম্বৰটো দেচোন ৷ আৰু তাইৰটোও লৈ ল’ ৷”
( to be continued )

চিনাকী অচিনাকী # part 2

    পুৱা উঠি খিৰিকিখন খুলি দিয়াৰ লগে লগে এচাটি ঠাণ্ডা বতাহে চুই গ'ল মোক ৷ শীতৰ এক নতুন অনুভৱ ৷ মোৰ গাই দিব মন গ'ল .. I go back to December all the time .. ! যোৱাকালিৰ বৰষুণজাকৰ পিছত সকলোফালে সতেজতা ৷ গছৰ পাতবোৰ আকৌ সেউজীয়া হৈ উঠিছে ৷ ভিজা মাটিৰ গোন্ধ এটা মোৰ নাকত লাগিল ৷ মনটো কিবা ভাল লাগি গ'ল ৷ নিবিড় তেতিয়াও বিচনাত ৷ গাৰু এটা সাৱটি শুই আছে ৷ ঠাণ্ডা বতাহজাকে তাকো চুই গৈছিল ৷ কাপোৰখন টানি ভালকৈ উৰি লৈ চকু নেমেলাকৈয়ে ক'লে ,“ ফেনখন কিয় দিছা ? ” …মোৰ হাঁহি উঠি গ'ল ৷ খিৰিকিখন জপাই দিলো ৷ গৈ তাক কাপোৰখন ভালকৈ উৰাই দিলো ৷ চুলিবোৰ খেলি মেলি হৈ আছে ৷ গাৰুটোত হেঁচা খাই তাৰ মুখখন আধা মেল খাই আছে। শুই থাকিলে ইমান শান্ত দেখি ৷ একেবাৰে সৰু ল'ৰাৰ দৰে ৷ কোনো problem এই যেন চুব নোৱাৰে , সকলোৰেপৰা আঁতৰত সি ৷ কিছু সময় তাত থিয় হৈ থাকি এপাকত হাতেৰে তাৰ চুলিখিনি ঠিক কৰি দি মই বাথৰুমত সোমালো ৷

    আমি ওলাই যাওঁ মানে ৮ বাজি গ'ল ৷ আজিও ৰ'দ নাই আৰু ওলোৱাৰ কোনো আশাও দেখা নাই ৷ গোটেই ৰাষ্টাবোৰত গছৰ পাত ভৰ্তি ৷ পথৰ দাঁতিত বোকা ৷ আকৌ আহিব বৰষুণ , ধেৰেকণি মাৰি আকাশখনে যেন কৈ গ'ল ৷ যোৰাবাট পোৱাৰ পিছত বতাহ আৰম্ভ হ'ল ৷ মোৰ ভয় লাগে ৷ নিবিড়ে মোৰ ফালে চাই হাঁহি এটা মাৰি ক'লে ,“ কি হ'ল ভয় লাগিল নেকি ? একো নহয় দিয়া জোৰত নাহে ৷” লাহে লাহে বৰষুণ আৰম্ভ হ'ল ৷ জোৰকৈয়ে আহিল ৷ আন্ধাৰ হৈ গ'ল চাৰিওফালে ৷ গাড়ীৰ হেডলাইট জ্বলাই অকাই পকাই আমি গৈ থাকিলো ৷

    গাড়ীৰ wiper ডালে সমুখৰ গ্লাছখনৰ পানীবোৰ অহৰহ মচি থাকিল ৷ wiper ডাল ইফালৰ পৰা সিফালে অহা যোৱা কৰোতে ওলোৱা শব্দটো মোৰ ভাল লাগিছিল ৷ শব্দটোৰ লগত মই তাল মিলাবলৈ চেষ্টা কৰিলো ৷ গ্লাছবোৰ বন্ধ হৈ থকা বাবে ভিতৰটো ভাপ হৈ গৈছিল ৷ গ্লাছখন ধোৱা ধোৱা হৈ গৈছিল, একো নেদেখি ..blur ৷ হঠাৎ যেন মই সৰু হৈ গ'লো ৷ গ্লাছত আঙুলিৰে নিজৰ নামটো লিখি কাষত সৰুকৈ এটা smiley আঁকি দিলো ৷ নিবিৰে গাড়ী চলাই আছিল যদিও মোক লক্ষ কৰি আছিল ৷ সি ওঁঠটো অকমাণ বেঁকা কৰি এটা হাঁহি মাৰি দিলে ৷ ৰাতিপুৱা দৌৰা-দৌৰিতে তাৰ t-shirt ৰ কলাৰটো ঠিক কৰাই নহ'ল চাগে। উঠি থকা কলাৰটো ঠিক কৰি দি কিয় জানো আকৌ আগৰ দৰেই উঠাই দিলো ৷ তাক চোন তেনেকৈয়ে ভাল লাগিছে ৷  গাড়ীৰ soundbox ত Taylor ৰ গান এটা বাজি আছিল -
' please take my hand &
please take me dancing
please leave me stranded
It's so romantic ... '
  - কিন্তু মোৰ আজি English শুনিব মন নগ'ল ৷ " বেলেগ গান নাই নেকি ?"  …সি লগে লগে change কৰি দিলে ৷ লাহে লাহে বাজি উঠিল ' না হে য়ে পানা… তুম ছে হি…' - পৰিৱেশটো যেন আৰু romantic হৈ গ'ল । নিবিড়ে মোৰ choice বোৰ নোকোৱাকৈয়ে বুজা পায় ৷ লাহে লাহে বৰষুণ কমিল ৷ মই গ্লাছখন আধা নমাই ল'লো ৷ কিন-কিনাই পৰি থকা বৰষুণৰ তলত মুখখন পাতি চকু দুটা মুদি দিলো ৷ এজাক ঠাণ্ডা বতাহ আৰু সৰু সৰু টোপালবোৰে চুই গ'ল মোক ৷ এনে এটা দিনতেইতো লগ পাইছিলো নিবিড়ক ৷
( to be continued )

চিনাকী অচিনাকী # part 1

wrote it months back ,on one of my friend's request, actually on her demand to create a story focusing on a male character which matches wid her choices, her imagination ..a person she wants as a partner, an understanding one :D ..& I just made a try ..I think it became a cheesy romantic typ !! :D


     ফাগুনৰ আকাশত মদাৰে জ্বলোৱা জুই নুমাবলৈয়েতো নামি আহে বৰষুণৰ জাক ৷ আগজাননী দি যায় ব'হাগৰ আগমণৰ ৷ কালি গধূলিও আহিছিল এজাক বৰষুণ ৷ লগত আহিছিল ধুমুহা ৷ বৰষুণত নাচি ভাল পাওঁ, কিন্তু কিয় জানো ধুমুহা মোৰ ভয় লাগে ৷ এনে লাগে যেন সকলো ভাঙি চুৰমাৰ কৰি দিব মূহৰ্তৰ ভিতৰত ৷ এনে বতৰত অকলে বেল্কনিত বহি কিছু সময় নিজৰ লগত পাৰ কৰি ভাল পাওঁ ৷ বেল্কনিৰ লাইটটো নুমুৱাই দিলো ৷ তলত ব্যস্ত ৰাজপথ ৷ বতাহ বৰষুণেও স্তব্ধ কৰিব পৰা নাই ৷ গাড়ীৰ হেডলাইটৰ পোহৰত ধৰিব পাৰি  বৰষুণৰ দীঘলীয়া টোপালবোৰ ৷ প্ৰতিটো টোপালেই যেন অঘোষিত প্ৰতিযোগিতাত নামি পৰিছে সোনকালে মাটি স্পৰ্শ কৰাৰ ৷ ষ্ট্ৰীট লাইটৰ হালধীয়া পোহৰবোৰ যেন পথৰ দাঁতিত জমা হোৱা পানীৰ লগত মিহলি হৈ গৈছে ৷ বহুত সময় মই বেল্কনিৰ সৰু ঝুলনাখনত বহি থাকিলো ৷ বৰষুণজাকে যেন গধূলিটো মায়াময় কৰি তুলিলে ৷ … টিং টং … “ নিবিড় আহিল চাগে ”… মই দৌৰি গৈ দুৱাৰখন খুলি দিলো ৷ বৰষুণত আধা তিতিছেই ৷ বোকা লগা জোতযোৰ পিন্ধিয়েই সি সোমাই আহিব খুজিছিল ৷ … “ এই জোতা খোলা ৷ গোটেই ঘৰ লেতেৰা হ'ব ৷” …নিবিড়ে অকমাণ জিভাখন উলিয়াই হাঁহি এটা মাৰি জোতা খোলাত লাগিল ৷ এনেবোৰ কথাত তাৰ ওপৰত কেতিয়াবা খং উঠিলেও পিছ মূহুৰ্ততে তাৰ হাঁহিটো দেখি পমি যাওঁ ! মই ভিতৰৰপৰা টাৱেলখন আনি দেখো ভিজা কাপোৰেৰে সৈতে আহি চোফাখনতে বাগৰি দিছে ৷ উফ্‌ ! কি যে সৰু ল'ৰাৰ নিচিনা কামবোৰ কৰি থাকে !
 
     নিবিড়ে মূৰটো মচি মচি ক'লে, “ official tour এটাত যাব লাগিব আকৌ ৷ ”… “  ক'ত যাবা ? কালিয়ে যাবাগৈ নেকি ?” গোটেই সপ্তাহটো দুয়োজনেই নিজৰ কামত ব্যস্ত ৷ আহি গধুলিটো ভাগৰ পলাওতেই যায় সদায় , weekend টোৱেই পাওঁ, তাতেও আকৌ tour ! খং উঠে কেতিয়াবা ৷ …“ ক'ত হ'ব আৰু, আকৌ শ্বিলং ৷ কালি নহয়, পৰহিহে যাম, সোমবাৰে ৷” … মই চাহ বনাবলৈ গ'লো ৷ শ্বিলং বুলি ক'লেই কিয় জানো মই দুৰ্বল হৈ যাওঁ ! বহুত ঠাইয়েই ফুৰিছো, কিন্তু শ্বিলঙৰ এক সুকীয়া মাদকতা আছে ৷ নাজানো কিয় শ্বিলঙৰ অকোৱা-পকোৱা বাটবোৰে মোক সাহস দিয়ে, নতুন উৎসাহ দিয়ে ৷ নিবিড়ে কোৱাৰ লগে লগে মোৰো মন গ'ল নহয় যাবলৈ ! তাতে আকৌ বৰষুণ ৷ বৰষুণৰ বতৰত শ্বিলংখন কল্পনা কৰিয়ে ভাল লাগি গ'ল ৷ ময়ো যাব পৰা হ'লে ! নাই, মই যোৱাটো ঠিক নহ'ব ৷ সি নিজৰ কাম লৈ যাব ,মই যাম বুলি ক'লে নিনিও বুলিও নক'ব ৷ চাহ দুকাপ লৈ মই বেল্কনি পালোঁ ৷ নিবিড়ে ম'বাইলটো লৈ কিবা কৰি আছে ৷ মূৰটো নোতোলাকৈয়ে ক'লে , “ আমি কাইলৈয়ে যামগৈ ৷”…মোৰ খং উঠি গ'ল ৷ এতিয়া মানে দেওবাৰটোও মই ঘৰত সোমাই থাকিব লাগিব অকলে ! একো নক'লো আৰু ৷ …“ কি হ'ল, একো নক'লা যে ! শ্বিলং যাব পায়ো তোমাৰ হাঁহি নাই যে ?” …“ মই যাম তোমাৰ লগত ?” …স্ফূৰ্তি লাগিছিল যদিও  emotion খিনি control কৰি ক'লো, “ মই গ'লে তোমাৰ দিগদাৰ নহ'ব জানো ৷ নাযাওঁ দিয়া মই ৷ ” ,…সি লগে লগে ক'লে ,“ এনে একেবাৰে নোযোৱা জনী ! একো দিগদাৰ নহয় ৷” …ভাল লাগিল , কিমান দিনৰ মূৰত এটা দিন ভালদৰে কটাবলৈ পাম ৷ কেতিয়া ৰাতিপুৱাই আৰু কেতিয়া যাব পাৰো চাহৰ কাপটো লৈ সেয়াই ভাবি থাকিলো ৷
( to be continued )

সোঁৱৰণীৰ এখিলা সৰাপাত

আঘোণৰ কোঁহে কোঁহে বৈ অহা কুঁৱলীয়ে
দি যায় সোঁৱৰণীৰ এখিলা সৰাপাত…
শুকাই যোৱা হেজাৰ চকুপানীৰ সাক্ষী হৈ ৰয়
ডায়েৰিৰ পৃষ্ঠাবোৰ…
ডায়েৰিৰ ভাঁজে ভাঁজে মৰহি যোৱা স্মৃতিবোৰে
ৰিঙিয়াই মাতে দোভাগ নিশা…

তই নাথাকিলেও ফাগুন নামে
ৰঙীন কৰি যায়
বসন্তই চটিয়াই দিয়ে এজাক হাঁহি
হঠাৎ জানো ক’ৰপৰা আহি
বাৰিষাই ধুই নিয়ে সেউজীয়াবোৰ
আকৌ উচুপি উঠে হাঁহিবোৰ…

স্মৃতিয়ে আমনি কৰিবই
ডায়েৰিৰ পাতবোৰ যে মাথো একোটা পাত নহয়
সৰাপাতৰ সোঁৱৰণীবোৰ লিখা আছে তাত
কুঁৱলীৰ আঁচলৰ ভাঁজে ভাঁজে
উশাহৰ ভাষাৰে… !!

প্ৰেম এনেকৈয়ে ( part 6) … ( based on true story )

(৭)

       লাহে লাহে দুটা বছৰ পাৰ হ'ল ৷ তাইৰ MSc শেষ হ'ব হ'ল ৷ ঘৰত বিয়া বাৰুৰ কথাও ভাবিব ল'লে  ৷ ঘৰৰ মানুহে কোনোবা ল'ৰাৰ কথা উলিয়ালেই তাই আকাশক কয় ৷ সি কথাবোৰ উৰুৱাই দিয়ে হাঁহি আৰু কয় ," যাবা, লগ কৰিবা ৷ ভাল লাগিলে yes কৈ দিবা। " …তাইৰ খং উঠে ৷ কোনোবাখিনিত অজান ভয়ত বুকুখন কঁপি উঠে , কেনেবাকৈ যদি প্ৰীতিয়ে কোৱা কথাবোৰ সঁচা হয় ! নাই তাই ভাবিবও নোৱাৰে আকাশক বাদ দি এটা জীৱনৰ  কথা ৷ কিন্তু সি তো কেতিয়াও কোৱা নাই ভাল পাওঁ বুলি ৷ not a single commitment ! MSc শেষ কৰি তাই ঘৰলৈ যাব হ'ল ৷ এদিন তাই ক'লে যে এতিয়া হয়তো আগৰ দৰে আৰু কথা পতা নহ'ব , যিহেতু তাই ঘৰত থাকিব ৷ তাৰ পাছৰ দুদিনমান আকাশৰ কথাবোৰত যেন অলপ চিন্তাৰ ভাৱ ৷ তাই ধৰিব পাৰিলে ৷ সুধিলে মাথো কয় , " তুমি কোনদিনা যাবা ? " …এদিন হঠাৎ মাজৰাতি সি ফোন কৰিলে ৷ তাৰ দুদিন পিছত তাই যাবগৈ । সি কি ক'ব একো ধৰিব নোৱাৰি সুধিলে, " কি কৰিছা ?" …" obviously শুই আছো ৷ কোৱা ৷ "
" নহয় মানে কথা এটা আছে ৷ পিছত কম দিয়া ৷" তাই কিবা কোৱাৰ আগতে আকৌ ক'লে সি ," মানে …মানে যদি ঘৰৰ একো আপত্তি নাথাকে মই তোমাক বিয়া কৰাম ! " …সি একে উশাহতে কৈ পেলালে ৷ তাই যেন একো ধৰিবই নোৱাৰিলে কি হ'ল ৷ অকমাণ সময় তাই থৰ লাগি থাকিল ৷ একেবাৰে বিয়াৰ বাবে proposal ! কেইটামান মূহুৰ্তৰ নিস্তব্ধতা ৷ ফোনত মাথো উশাহৰ শব্দৰ বাহিৰে এটা শব্দ যোৱা নাছিল ৷ তাইৰ চকুপানী ৰখাব নোৱাৰিলে ৷ তাই বিচৰাতকৈ যেন বহুত পালে ৷ আকাশৰ ৰূপত এখন সঁচা আকাশ পালে ৷ সঁচা অৰ্থত এজন সংগী পালে ৷ আৰু এনেদৰেই এদিন আকাশ আকৌ আহিল নীলাৰ ঘৰলৈ, তাইক একেবাৰে লৈ যাবলৈ ৷ যোৱা সাতটা বছৰ আগত এটা হাঁহিৰে দি যোৱা প্ৰতিশ্ৰুতি পুৰাব নাছিল জানো !
 

(৮)

      তাইৰ বিয়াৰ পাছদিনাৰ এটা কথা মনত পৰি এতিয়াও হাঁহি উঠে ৷ বিয়াৰ পিছদিনা পুৱা কইনা অহা দেখি ঘৰৰ সৰু ল'ৰা ছোৱালী কেইটাই চিঞৰিলে , " য়েই ! কইনা আহিল ৷ " … আকাশ ভিতৰৰ ৰুমত আছিল ৷ সিও হঠাৎ চিঞৰি দিলে " য়েই কইনা আহিল  ! " …তাৰ কাষত কাপোৰ জাপি থকা ভনীয়েকে মুখ মেলি তাৰ ফালে চালে ৷ সি লগে লগে মুৰটো খজুৱাই হাঁহি ক'লে, " মোৰ বিয়া বুলি পাহৰিয়ে গৈছিলো ৷ বেলেগ কইনা অহা বুলি ভাবিলো !" …ভনীয়েকে কি ক'ব একো ভাবি নাপালে , তাইৰ চাৱনিটোৱেই যেন কৈছিল, " Really bro ! Are u kidding me ! " … কথাটো গ'ম পাই নীলাই খুব হাঁহিছিল ৷ সিদিনা অনুভৱ কৰিছিল শিৰৰ সেন্দুৰকণৰ বাহিৰে চোন আৰু একো সলনি হোৱা নাই ৷

(৯)

      নষ্টালজিয়াৰ মাজত দুটা ঘণ্টা কেনেদৰে পাৰ হৈ গ'ল নীলাই গ'মেই নাপালে ৷ তাইৰ flight ৰ সময় হ'ল ৷ সকলো যাত্ৰীকে boarding ৰ বাবে সাজু হ'বলৈ announce কৰিলে ৷ কিছু সময় পিছত তাই ছিটত বহিলগৈ ৷ ম'বাইল switch off কৰিব ওলাই দেখে আকাশৰ msg, " Happy journey ! Miss u :( "… তাই হাঁহি দিলে ৷ " It may not be a story wid roses , but not only red , u hv filled up my life wid all d colours ..love u :) " - reply টো দি তাই ফোনটো switch off কৰি দিলে ৷ উৰা মাৰিবলৈ তেতিয়াও কিছু সময় আছে ৷ অকমাণি খিৰিকীখনেৰে তাই বাহিৰলৈ চাই ৰ'ল ৷ বতাহত গছৰ পাতবোৰ সৰি নোহোৱা হৈছে ৷ আকাশখন লাহে লাহে মেঘে চানি ধৰিছে ৷ হয়তো বৰষুণ আহিব ৷ মানুহৰ জীৱনটোও তেনেকুৱাই কেতিয়াবা এজাক দুখৰ ধুমুহা, কেতিয়াবা এজাক সুখৰ বৰষুণ ৷
বিমানখন লাহে লাহে মাটি এৰি উৰা মাৰিলে ৷ তাই ছিটবেল্টডাল মাৰি চকু দুটা মুদি দিলে ৷
মানুহৰ জীৱনত ঘাত-প্ৰতিঘাত থাকেই ৷ তাইৰো আছে ৷ কিন্তু সাহস দিবলৈ তাইৰ কাষত আজি আকাশ আছে ৷ তাইৰ সুখত সুখী হ'বলৈ, খোজত খোজ মিলাবলৈ, তাই কান্দিলে চকু পানী মচি নিদিলেও অন্ততঃ তাইৰ হাতখন ধৰি থাকিবলৈ আকাশ আছে ৷ কাৰণ 'নীলা' অবিহনে 'আকাশ'ও বৰ্ণহীন ৷

# সমাপ্ত

So it was my ideal story, a real one . Not a story wid red roses, a boy doesn't kneel down to propose a girl but they share every moment together . Reality is better than to live in hallucinations . :D  … I haven't added anything from my imagination . Every single incident is true..just presented in my words. Hope you liked it :)

প্ৰেম এনেকৈয়ে ( part 5)... ( based on a true story )

(৬)

     এটা নতুন সম্পৰ্ক গঢ়িব গৈ নীলাই পুৰণি কিছুমান বন্ধুৰপৰা আঁতৰি আহিছিল নেকি বাৰু ! প্ৰায় এমাহ মানৰ মূৰত প্ৰীতিয়ে ফোন কৰিলে ৷ প্ৰীতি সৰুকালৰে পৰা তাইৰ লগত একেলগে ডাঙৰ হোৱা , সুখ দুখ সকলো সময়তে তাইৰ লগত সদায় আছিল ৷  …" কি হ'ল আজিকালি আমালৈ মনত নপৰে নেকি ? আগতে প্ৰায় সময় পালেই ফোন কৰিছিলি ৷ সিদিনা কৰিলো, কিন্তু তই call back ও নকৰিলি ৷ হয় দেচোন নতুন বন্ধুবোৰক সময় দিব লাগে ৷" তাইৰ মাতটোত স্পষ্টকে ধৰিব পাৰি নীলাক তাই বেয়া পাই আছে ৷ " চা নীলা, তোৰ ভালৰ কাৰণেই কৈছো , নতুনকৈ লগ পোৱা ল'ৰা এজনক ইমান বিশ্বাস নকৰিবি ৷ মনটো সম্পূৰ্ণ খুলি নিদিবি যে তোৰ দুৰ্বলতাবোৰ গ'ম পোৱা হৈ যায় ৷ তই যেনেদৰে ভাবিছ' সি নাভাবিবও পাৰে ৷ কেতিয়াও তো commitment দিয়া নাই ৷ পিছত যেতিয়া সি আঁতৰি যাব ,তেতিয়া তোৰ এই 'অভ্যাস'টো আঁতৰাব নোৱাৰিবি সহজে ৷ কষ্ট পাবি ৷ সময় থাকোতেই চম্ভালি ল' ৷" …নীলাই বেছি একো ক'ব নোৱাৰিলে ৷ চকুলো বৈ আহিল ৷ প্ৰীতিয়ে বাৰু ঠিকেই কৈছে নেকি ! তাই এক শংকাত কঁপি গ'ল ৷ তথাপিও যেন মনটোৱে মানি ল'ব নোখোজে 'আকাশ তেনে নহয়' !
দুদিনমান ধৰি আকাশৰ লগত কথা পতা কমাই  দিছে তাই ৷ তাক avoid কৰিবলৈ লৈছে ৷ কিন্তু সদায় ভিতৰি ভিতৰি কান্দে তাই ৷ তিনিটা উজাগৰি নিশা পাৰ কৰিছে চকুলো মচি মচি৷ তাৰ পৰা আঁতৰি থকাতো যেন সম্ভৱ নহয় ৷ প্ৰীতিৰ কথাখিনি মনত পৰিলে তাই শংকিত হয় কিন্তু মনটোৱে বাৰে বাৰে কয়  'আকাশ তেনে নহয় ' ৷

       তাই বাৰু কিমান দিন তাক avoid কৰিব ! কেতিয়াবা কিছুমান মানুহক আমি গ'ম নোপোৱাকৈয়ে নিজতকৈয়ো বেছি বিশ্বাস কৰিবলৈ লওঁ ৷ ইয়াৰ বিনিময়ত হয়তো গোটেই জীৱনৰ বাবে এজন ভাল সংগী পাওঁ আৰু নহ'লে গোটেই জীৱনৰ বাবে এটা শিক্ষা ৷ প্ৰীতিয়ে তাইক সৰুৰপৰা ভালকৈ জানে ৷ নীলাই এইটোও জানে যে তাই কেতিয়াও বেয়া ভাবি একো নকয় ৷ দুদিন মান পিছত আকাশে এদিন ৰাতি হঠাৎ ফোনত সুধিলে, " কি হৈছে তোমাৰ ? দুদিন মান ধৰি তোমাক অলপ বেলেগ লাগিছে ৷ " …তাইৰ মাততো সেমেকি উঠিল, " মই তোমাক বিশ্বাস কৰি কিবা ভুল কৰিছো নেকি, আকাশ ? " …" কিয় সুধিলা ? " … তাই কথাবোৰ তাৰপৰা লুকুৱাব নোৱাৰিলে, এফালৰপৰা সকলোবোৰ কৈ গ'ল ৷ শেষত সি এটা হাঁহি মাৰি ক'লে , " মই নকওঁ যে তুমি মোক বিশ্বাস কৰা ৷ সেইটো তোমাৰ কথা ! মই মাথো এটাই কথা কওঁ, যদি বিশ্বাস কৰিছা তেনেহ'লে এই আকাশে কেতিয়াও তোমাৰ বিশ্বাস নাভাঙে ৷ " … তাই যেন তেতিয়াহে স্বস্তিৰ নিশ্বাস এৰিলে ৷ সি ক'লে , " কালি এবাৰ মন্দিৰলৈ যাবাচোন ৷" …" হঠাৎ কিয় ? " …" এনেই যাবা, মোৰ যাব সময় নাই ৷ মোৰ হৈ তুমিয়ে যাবা, মই যোৱা তুমি যোৱা একে কথা ! " …তাৰ এই সৰু সৰু কথাবোৰেই তাইক চুই যায় ৷ দি যায় বুজা নুবুজা বহু অবুজ আবেগ !

    দুয়ো আকৌ আগৰ দৰেই কথা পাতিবলৈ ল'লে ৷ সি তাইক নিজৰ মতে উৰিবলৈ এখন আকাশ দিছে ৷ কেতিয়াও কোনো কথাত বাধা দিয়া নাই ৷ তাইৰ ইচ্ছাবোৰক, তাইৰ সপোনবোৰক সি সন্মান কৰে, তাইক উৎসাহ দিয়ে ৷ আৰু প্ৰতিজনী ছোৱালীয়ে হয়তো এনেকোৱা এজনকে বিচাৰে ৷ তাইও বিচাৰে ৷ এতিয়াও কথা পাতিলে তাই কয় আৰু সি শুনে ৷ তাইৰ মাজে মাজে খং উঠি যায় " একো নোকোৱা কিয় ? " …আৰু সি কি কৰে ? এইবাৰ সি গান গাবলৈ ধৰে ! যদি তাই সোধে আজি কি খালা , সি ক'ব " ঘোঁৰাৰ খুড়া ভাজি আৰু হাতীৰ নেজৰ চাত্‌নি !! " … কোনোবা দিনা যদি ভালকৈ কৈ পাইছে এই ল'ৰাটোৱে ! সদায় এনেদৰে সৰু ল'ৰাৰ দৰে কথা কোৱা, আবদাৰ দেখুওৱা ল'ৰাটোৱে যেতিয়া তাইৰ বৰষুণত তিতি অসুখ হ'লে গালি পাৰে, ঠাণ্ডা পানী খাই মাত ভাঙিলে careless বুলি কয় এক অবুজ আবেগত তাইৰ চকুযুৰি সেমেকি উঠে ৷ তাই চিনি পোৱা আকাশেই হয় নে ! সি মানে ইমান matured ৰ দৰে কথা ক'বও জানে ! কিন্তু তাইৰ চোন সেই সৰু ল'ৰাৰ দৰে থকা আকাশকহে ভাল লাগে ৷ তাই জানে nobody is perfect & probably we fall for those imperfections !! … কিন্তু এতিয়াও সিহঁত মাথো বন্ধু !

( to be continued )

প্ৰেম এনেকৈয়ে ( part 4) .. ( based on a true story )

       সি যাব বুলি গ'ম পাই তালৈ বুলি এখন ডায়েৰি আৰু এটা কলম পঠিয়ালে ৷ তাই জানিছিল সি যে মাজে মাজে লিখা মেলা কৰে ৷ সেই তাহানিতে এখন বহীৰ পাছফালে লিখা এটা কবিতা পঢ়িয়েইতো তাই ফাগুনৰ ধূলিবোৰ ভাল পাবলৈ শিকিছিল ৷ শুকাই যোৱা গছবোৰৰ মাজতো বিচাৰি পাইছিল কিবা এক মাদকতা ৷
 
    সি গ'লগৈ ৷ ইয়াৰ কোনো নিশ্চয়তা নাই আৰু কেতিয়া লগ পাব ৷ তাৰ এক নতুন ব্যস্ত জীৱন আৰম্ভ হ'ব ৷ আকৌ আগৰ দৰে কথা পতা বা msg কৰা হয়নে নহয় ! সি যদি নতুন নম্বৰটো নিদিয়ে তেতিয়া কি হ'ব ! এইবোৰ ভাবি ভাবিয়ে তাই দিনটো বিচনাত পৰি থাকিল ৷ তাইৰ চিঞৰি কান্দিব মন গ'ল ৷ বুকুত যেন গধুৰ বোজা এটাহে লৈ আছে ৷ তাইৰ ডিঙিটো সোপা মাৰি ধৰিলে ৷ তাই যেন চেষ্টা কৰিও কান্দিব পৰা নাই ৷ তাই আকৌ ভবিলে - তাইৰ বাৰু কিয় এনেকুৱা লাগিছে ৷ আকাশতো তাইৰ বহুত পুৰণি বন্ধু নহয় , মাত্ৰ তিনি মাহৰ চিনাকী ৷ তাৰ নিজৰ life এটা আছে ৷ সি বা কিয় তাইক মনত ৰাখিব ৷ কিন্তু তাই বাৰু কিয় ইমান addicted হৈ গৈছে ৷ তাৰ msg বোৰ বাৰে বাৰে কিয় পঢ়িছে … তাইৰ বুকুখন আকৌ খুন্দা মাৰি ধৰিলে ৷ তেনেতে তাইৰ ফোনটো বাজি উঠিল ৷  unknown নম্বৰ দেখি নুঠাও বুলি ভাবিও উঠালে… " হেল' নীলা, মই আকাশ ৷" তাই লগে লগে স্ফুৰ্তিত ৰ'ব নোৱৰা হৈ গ'ল ৷ " শুনা মই আহি পালো কিন্ত মোৰ ম'বাইলটো হেৰাল & I have lost all my contacts . Plz মোক  ৰক্তিমৰ নম্বৰটো দিয়া ৷" তাই নম্বৰটো দিলে ৷ তাৰ পাছ মূহুৰ্তত তাইৰ স্ফুৰ্তিতে জঁপিয়াই দিব মন গ'ল ৷ তাৰ ম'বাইল হেৰাল , lost his contacts .. কিন্তু তাইৰ নম্বৰটোহে মনত আছে ! তাইৰ ভাল লাগি গ'ল ৷ কিন্তু অলপ পাছত হঁহা বন্ধ কৰি ভাবিলে, " ধেৎতেৰি তাৰ ম'বাইল হেৰাল আৰু মই হাঁহি আছো ! "

       ইয়াৰ পিছৰপৰা দুয়োৰে মাজৰ এনাজৰীডাল যেন বেছি মজবুত হ'ল ৷ আগতকৈও ভালকৈ আৰম্ভ হ'ল এই বন্ধুত্ব। অলপকৈ অলপকৈ বাঢ়ি দুয়ো প্ৰায়ে ঘণ্টা ঘণ্টা ধৰি কথা পাতিবলৈ লৈছিল ৷ যদিও বেছিভাগ সময় তাইয়ে বকিছিল, সি কিন্তু শুনিয়ে ভাল পাইছিল ৷ দিনটোৰ এনে এটা কথা নাছিল যিটো নীলাই তাৰ লগত share কৰা নাছিল ৷

      সেই সময়ত social network সমূহৰ ভিতৰত জনপ্ৰিয় আছিল orkut ৷ তাইৰ এটা অভ্যাস হৈ গৈছিল প্ৰায় ক্লাছৰপৰা অহা সময়ত cafe ত সোমাই এবাৰ  তাৰ profile টো চোৱা ৷ তাত কোনোবা ছোৱালীৰ comment দেখিলে কিয় জানো jealous হৈছিল তাই ৷ তাই আকৌ ভাবিছিল, তাই বাৰু কিয় নিজৰ pocket money ৰপৰা টকা বচাই cafe ত সোমাই, কি নো হ'ল jealous হ'ব লগা, আকাশ কোন হয় তাইৰ, কোনোতো নহয়, মাথো বন্ধুহে ! সঁচাকৈ কেৱল বন্ধু নে ! পিছ মুহূৰ্তত যেন কথাতো ভাবিবলৈও নীলাৰ কষ্ট হয় ৷

( to be continued )

প্ৰেম এনেকৈয়ে (part 3)… (based on a true story)

     এদিন ফোনত কথাই কথাই ৰক্তিমে জোকোৱাৰ সুৰত কৈছিল ," তোৰ চকুযোৰ বৰ উজ্বল দেই আৰু দৃঢ় ও ! " … " কি কৈ আছ' তই ৷" …" মই কোৱা নাই ভাই, আকাশে কৈছে !" …ফাগুনৰ বতাহজাকে যেন তাইক আকৌ এবাৰ চুই গ'ল ৷ আইনাত তাই চকুযোৰ প্ৰথমবাৰলৈ ভালকৈ চালে আৰু কিবা অবুজ আবেগত শিয়ৰি উঠিল ৷ লগে লগে আইনাৰ পৰা দৃষ্টি নমাই আনিলে ৷

(৪)

      নীলাৰ হাতৰ ম'বাইলটো vibrate হোৱাৰ লগে লগে তাই চখ খাই উঠিল ৷ ইমান সময় তাই অতীতৰ সেই সৰু সৰু স্মৃতিৰ বাটবোৰত ঘূৰি ফুৰিছিল ৷ স্মৃতিৰ কোলাহলে যেন এয়াৰপৰ্টৰ ব্যস্ততাও তল পেলাই দিছিল ৷ চাৰিওফালে মানুহৰ আহ-জাহ ৷ তাই ম'বাইলটো চায় যে আকাশৰ ফোন ৷ receive কৰাৰ লগে লগে তাই কিবা কোৱাৰ আগতে সুধিলে, " boarding হৈ গ'ল নেকি ?" সি ইচ্ছা কৰি মাতটো কঠোৰ কৰিব চেষ্টা কৰে যদিও এটা কোমলতা ভাহি আহে ৷ " নাই হোৱা ৰ'বা ৷ দুঘণ্টা delay হৈছে ৷ bore লাগিছে আৰু ৷" তাইৰ কথা শুনি সিও সৰু ল'ৰাৰ দৰে ক'লে ," বিৰাট ভাল পাইছো ৷ delay কিয় মইতো cancel হ'লেই ভাল পাওঁ ৷ তুমিতো তথাপিও যাবাই খোজ কাঢ়ি কাঢ়ি ৷ "…বুলি কৈয়েই ফোনটো কাটি দিলে ৷ বাপ্‌ৰে খং কমাই নাই ৷ কিন্তু তাই এইটোও জানে তাই গৈ গুৱাহাটী পোৱাৰ আগতেই সকলো ঠিক হৈ যাব ! তাইৰ সমুখত দুজনী সৰু মৰম লগা ছোৱালীয়ে নিজৰ মাজতে কথা পাতিছে ৷ " friends ?" - বুলি কৈ এজনীয়ে হাতখন আগবঢ়াই দিলে ৷ আনজনীও লগে লগে " okk" বুলি কৈ খেলাত লাগিল ৷ নীলাৰো এটা বিশেষ দিনলৈ মনত পৰি গ'ল ৷  Friendship day !

(৫)

       আগষ্ট মাহৰ প্ৰথমটো দেওবাৰ ৷ তাই তেতিয়া গৌহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ত MSc ত নাম লগাইছে ৷ দেওবাৰ মানেই হোষ্টেলত ব্যস্ততা ৷ দুপৰীয়া সময়ত unknown no. এটাৰপৰা msg আহিল ৷ - ' happy friendship day ...Akash ( Raktim's friend)' …ইমান দিন জীৱনৰ ব্যস্ততাৰ ভিৰত তাক পাহৰি গৈছিল যদিও মনত পৰোতেও বেছি সময় নালগিল ৷ " আচ্ছা, মোৰ নম্বৰটো মানে সি এতিয়াও delete কৰা নাই ৷ " তাই ' thank u ' বুলি দিয়াৰ কিছুসময় পাছতেই আকৌ এটা reply আহিল, যেন সি তাইৰ reply টোলৈ হে বাট চাই আছিল ৷ এনেদৰে মাজে সময়ে দুয়ো কথা পাতিবলৈ ল'লে আৰু খুব কম দিনৰ ভিতৰতেই ভাল বন্ধুত্ব গঢ়ি উঠিল ৷ তথাপিও যেন কোনোবাখিনিত দূৰত্ব আছিল, তাই সকলো কথা খুলি ক'বলৈ যেন এটা hesitation অনুভৱ কৰিছিল… সি বা আকৌ কি ভাৱে ! কেইমাহমান পিছত আকাশে ভালদৰে পাছ কৰি ভাল চাকৰিও পালে আৰু খুব কম দিনৰ ভিতৰতে সি মুম্বাইলৈ যাব লগা হ'ল ৷ তাইৰ এনে লাগিল এই নতুন বন্ধুত্বৰ সীমা যেন মাথো ইয়ালৈয়ে আছিল !
( to be continued )

প্ৰেম এনেকৈয়ে (part 2) … ( based on a true story )

(২)

     ২০০৭ চন ৷ সেই বছৰ মে' মাহত তাই ভালকৈ লগ পাইছিল আকাশক ৷ তাৰ বহুত আগৰ পৰাই নীলাই তাৰ কথা জানিছিল, যদিও চিনাকী নাছিল ৷ দুয়ো গুৱাহাটীৰ পৰা কিছু আতৰৰ এখন সৰু চহৰত পাৰ কৰিছিল স্কুলীয়াকাল ৷ আকাশ তাইতকৈ এবছৰ senior আছিল ৷ যদিও স্কুল বেলেগ বেলেগ অংকৰ tuition এজন ছাৰৰ তাতেই কৰিছিল ৷ ফাগুনৰে এনে এটা দিনৰ কথা ৷ বৰকৈ বতাহ মাৰিছিল ৷ ফাগুনৰ ওপৰত নীলাৰ অভিমান…কিয় আমনি কৰে ইমান, কিয় খেলিমেলি কৰি যায় তাই ধুনীয়াকৈ বান্ধি অহা চুলিকোচা, কিয় বাৰু উৰুৱাই নিব খোজে তাইৰ দোপাট্টা !! সেইদিনাও তাই tuition লৈ গৈছিল৷ আগৰ batch টো ওলাই যোৱাৰ লগে লগেই সিহঁত বহিল গৈ ৷ তাইৰ হঠাৎ এনে লাগিল ভৰিৰ তলত কিবা এটা আছে ৷ চায় যে বাতৰি কাকতেৰে বকলা খুওৱা এখন বহী ৷ তাই উঠাই সেৱা কৰিব ধৰোতেই শেষৰ পাতটো খোল খাই গ'ল ৷ কিবা লিখা আছে ! …" ইস্‌ ! আখৰ কেইটা চোন ধৰিবই নোৱাৰি ৷" ..তথাপিও তাই পঢ়িলে ৷
   " কেতিয়াবা ধূলিবোৰ বুকুত সাৱটি
     ফাগুনৰ কিছু ৰং বুটলি
      নষ্টালজিক হৈ চাবাচোন
      সঁচাকৈয়ে শান্ত হৈ পৰিব চঞ্চলা ফাগুন ৷"
   প্ৰথমবাৰলৈ যেন ফাগুনৰ বতাহজাকত নীলাই এক অবুজ শিহৰণ অনুভৱ কৰিলে ৷ তাই লগে লগে সমুখৰফালে নামটো চালে - ' আকাশ' ... হয়তো এয়াই আছিল নামটোৰ সৈতে নীলাৰ প্ৰথম চিনাকী ৷

(৩)

       মে' মাহ ৷ গৰম ভালকৈ পৰা নাই যদিও কাৰেণ্ট যোৱা পৰম্পৰাটো আৰম্ভ হ'লেই ৷ আবেলি সময় ৷ নীলা বাৰাণ্ডাত বহি বিচনীখন লৈ কিবা ভাবি আছে ৷ হঠাৎ গেটৰ মুখৰপৰা কোনোবাই চিঞৰিলে " অ'ই নীলা কি ভাবিছ' এনেকৈ , মুখেৰে মাখি সোমাব ৰ' ৷ " তাই মুখ ঘূৰাই হাঁহি দিলে , " আৰে ৰক্তিম তই ! কিমান দিনৰ মূৰত ,আহ্‌ ভিতৰলৈ ৷" …" নাযাওঁ নেকি আজি ,এঠাইলৈ গৈছিলো ৷" …" একদম মাৰ খাবি, আহ্‌ ৷ " - ৰক্তিম তাইৰ কলেজৰ বন্ধু ৷ সি শিলচৰত পঢ়ে বাবে তাক সাধাৰণতে লগেই নাপায় ৷ আহেও দুদিনমানৰ বাবে ৷ তাই ইমান সময় মনেই কৰা নাছিল তাৰ লগত যে আৰু এজন ল'ৰা আহিছে ৷ ওখকৈ ল'ৰাজনক চচ্‌মা যোৰেৰে সৈতে শান্ত যেনেই লাগিল ,অলপ  যেন serious ৷ শুকাই  যোৱা মুখখন দেখিলে অনুমান কৰিব পাৰি বেচেৰা বহুতদিন মাকৰ হাতে বনোৱা খাব পোৱা নাই ৷ ৰক্তিমে চিনাকী কৰাই দিলে , " তই তাক চিনি পোৱা নাই ন' ৷ আমাতকৈ এবছৰ ডাঙৰ আছিল দে ৷ maths tuition মনত আছে ? এতিয়া মোৰ লগত NIT ত পঢ়ে ৷ " …তাইৰ মনত পৰোতে বেছি সময় নালাগিল ৷ সৰু চহৰ ৷ সাধাৰণতে ইজনে সিজনক চিনি পায়েই ৷ তাই আৰু ৰক্তিম আড্ডা দিয়াত লাগিল ৷ আকাশে সিহঁতৰ কথা একো ধৰিব নোৱাৰি হাঁহি থাকিল ৷ এবাৰ হঠাৎ তাৰ চকুৱে চকুৱে পৰিল ৷ তথাপিও সি চকু আঁতৰাই নিয়া নাছিল ৷ সেই চাৱনিটোত যেন বিশেষ কিবা এটা আছিল ৷ তাই শিয়ৰি উঠিল ৷… সি তেনেকৈ কথা নকয় ৷ তাই সোধা প্ৰশ্নকেইটাৰ উত্তৰৰ বাহিৰে একো কোৱা নাছিল ৷ যোৱাৰ সময়ত ৰক্তিমে তাইৰ নম্বৰ ল'ব খুজি পকেটত হাত ভৰাই চিঞৰি উঠিল ," ইয়ে … যা মই ম'বাইলটো ঘৰতে এৰি আহিলো ৷ আকাশ তোৰ তাত save কৰি ল' চোন ৷ " যোৱাৰ সময়ত গেটৰ মুখত তাই ক'লে " আকৌ আহিবা আকাশ ৷" …সি চচ্‌মাযোৰ হাতেৰে ঠিক কৰি মাথো এটা হাঁহি মাৰিলে ৷ হাঁহিটোৱে যেন প্ৰতিশ্ৰুতি দি গ'ল ," আহিম ৷ এদিন নিশ্চয় আহিম ৷ আৰু একেবাৰে লৈ যামগৈ ৷"

( to be continued )

প্ৰেম এনেকৈয়ে ( part 1) …( based on a true story )

This time I'm here wid a real story ! Don't know how much i could cover..for any kind of mistake sorry 'both of u' ! .. I don't wanna make it much spicy or it may loose its original taste ..sometime 'real' ones are much better than those imagined 'reel' ones !

(১)

    বাটৰ ধূলি উৰুৱাই ,জীৱনৰ কেনভাছত কিছু ৰং ছটিয়াই দিবলৈহে যেন নামি আহে ফাগুন ৷ ফাগুনৰ এনে এটি দুপৰীয়া কলকাতা এয়াৰপৰ্টত অকলে বহি আছে নীলা ৷ তেনেতে announce কৰিলে কোনো বিজুতিৰ বাবে ২ ঘণ্টা দেৰিকৈ উৰিব বিমানখন ৷ " উফ্‌ কি কৰা যায় বাৰু ! আজিহে delay হ'ব পালেনে ৷" …তাইৰ খং উঠিল ৷ ভাবিলে একাপ কফিকে খাওঁ ৷ নাই, অকলে খাবলৈও মন নগ'ল ৷ ম'বাইলটো উলিয়াই আকাশক ফোন লগালে ৷ ৰিং হৈ হৈ কাটি গ'ল ৷ নাই কোনো response নাই ৷ …" কি যে হ'ব এই ল'ৰাটোৰ ! এতিয়াও সৰু ল'ৰাৰ দৰে অভিমান ৷ সি হয় laptop ত busy, নহ'লে দেখিও ভাবিছে চাগে ' আজি receive এ নকৰো মই ফোন ' ৷" …কথাটো ভাবি তাইক ওঁঠযুৰিৰে কোমল হাঁহি এটা ঢৌ খেলি গ'ল ৷ তাৰ খং আকৌ ! তাই যে ইমান সোনকালে গুচি যাব ওলাল ৷ …চাকৰিসূত্ৰে আকাশ থাকে কলকাতাত আৰু তাই গুৱাহাটীত ৷ ১৫ দিনৰ বাবে তাই কলকাতালৈ আহিছিল ৷ আজি যাবগৈ ৷ দুদিন আগৰ পৰাই আকাশৰ অভিমান, সৰু ল'ৰাৰ দৰে মুখ ফুলাই বহি আছে ৷ এইটো তাইৰ বাবে নতুন কথা নহয় ৷ যোৱা এটা বছৰত তাই যেতিয়াই আহিছে, যিমান দিনেই নাথাকক কিয়, তাৰ এটাই অভিমান ," আহিছিলা হে যাব হ'লেই নে ! নাহিবাই এনেকৈ ৷" সকলো বুজিও অবুজ, আচলতে অবুজ নহয় ৷ এয়া মৰম ,ভালপোৱা !…তাইৰ হাঁহি উঠিল যদিও কোনোবা খিনিত বুকুখন বিষাই গ'ল ৷ সমুখত আৰু দুটা মাহৰ দূৰত্ব !

    বহি বহি তাইৰ আমনি লাগিল ৷ এনেকুৱা সময়ত অৱশ্যে ম'বাইলটোৱে বহুত সংগ দিয়ে ৷ তাই পুৰণি ফটোবোৰ চোৱাত লাগিল ৷ প্ৰতিখন ফটোৰ লগতে জড়িত হৈ আছে স্মৃতি, কিছুমান পাহৰিব নোৱৰা ক্ষণ ৷ হঠাৎ এখন ফটোত আহি ৰৈ গ'ল ৷ আৰু ক'ব নোৱৰাকৈয়ে তাই এবছৰ পিছুৱাই গ'ল ৷ 

   প্ৰায় এটা বছৰ আগতেই এটা নতুন সম্বন্ধ আৰম্ভ হৈছিল ৷ এখন নতুন ঘৰ , কিছুমান নতুন মুখ তাই আঁকোৱালি লৈছিল ৷ ফটোখন দেখি মাত্ৰ এইটো কথাই মনত পৰিল নে ! তাৰ পিছত চোন এটা এটাকৈ আৰু বহু স্মৃতিয়ে ভিৰ কৰিলেহি ৷ তাইৰ এখন ছবিৰ এটা dialogue মনত পৰি গ'ল … " য়াদে মিঠাই কে দিব্বে কি তাৰাহ হোতি হেই , এক বাৰ খুলা তোহ চিৰ্ফ এক টুক্‌ৰা নেহি খা পাওগে ৷"  .. সঁচাকৈয়ে  'বসন্তৰ যিদৰে কোনো বয়স নাই , স্মৃতিৰো কোনো সীমা নাই ৷' এটা কথাৰ আঁচলত ধৰি বহু কথাই মনলৈ আহে আৰু আমি অতীতৰ গভীৰতাত হেৰাই যাওঁ ৷

( to be continued )

Dad..always special

She broke up with him..
There's her dad sitting next to her in the balcony..
She sobbed..could be heard clearly in the silence..
" love ..its not a smooth road my dear . it has ups & downs to be followed ..but would u stop ur journey for it ? I have faith on u..u can get over it easily ..I'm there with you..Now no more tears my princes . "
..She smiled with blurred eyes.
Random thoughts passed by her mind..
"Boyfriends may come & leave, but there's my dad who's never gonna breakup with me !"

এজাক নীৰৱ ভালপোৱা ( part 4 )

    পাইন কেইজোপা বতাহত লৰিছে ৷ বতাহে যেন কাণে কাণে কিবা কৈ গৈছে ৷ চহৰখন তেতিয়াও সাৰে আছে ৷ কিন্তু দূৰৈৰ তিৰবিৰাই থকা লাইটবোৰ দেখা পোৱাটো কোনোপধ্যেই সম্ভৱ নহয় ৷ চাৰিওফালে ঘন কুঁৱলীৰ আচ্ছাদন ৷ কেইটামান নীৰৱ মূহুৰ্ত তেনেদৰেই পাৰ হৈ গ'ল।  নিস্তব্ধতা ভাঙি এবাৰ অদিতি উচুপি উঠিল ৷ কিয় জানো হঠাৎ তাই দুৰ্বল হৈ গ'ল ৷ নিবিড়ে তাইৰ কঁপি থকা হাতখন নিজৰ হাতৰ মুঠিত ল'লে ৷ এইবাৰ তাই নিজকে ৰখাব নোৱাৰিলে ৷ তাৰ কান্ধত  মুৰ থৈ কান্দি পেলালে ৷
কঁপা কঁপা মাতেৰে তাই ক'লে " তুমি আকৌ কিয় ঘূৰি আহিলা নিবিড় ? " আকৌ কেইটামান মূহুৰ্তৰ নিস্তব্ধতা ৷ এইবাৰ তাৰ মাতটো যেন সেমেকি উঠিল ৷ " তোমাৰ বাবে অদিতি ৷ তোমাক ভালপাওঁ বাবে ৷ " … নিবিড়ৰ কথা শুনি তাই থৰ লাগিল ৷ " কি কৈছা তুমি ?" …' অ' অদিতি, তোমাক ভালপাওঁ বাবে৷ " , নিবিড়ে কৈ গ'ল , " নাজানো কেতিয়াৰপৰা  কিন্তু মই তোমাক ভাল পাই পেলাইছিলো ৷  সেই তেতিয়াই ৷ স্কুলত থকা দিনতেই ৷ তুমি ভালপোৱাৰ বিনিময়ত একো বিচৰা নাছিলা কিন্তু নিবিচৰাকৈয়ে মই তোমাক আঘাত দিছিলো ৷ অপমান কৰিছিলো তোমাৰ আত্মসন্মানৰ, তোমাৰ ভালপোৱাৰ ৷ তাৰ পিছত কেতিয়াৰ পৰা লাহে লাহে তোমাক ভাল লগা হ'ল নাজালো ৷ নাজানো কেতিয়াৰ পৰা তোমাৰ ভাল লগা বেয়া লগা সৰু সৰু কথাবোৰ নজৰ দিবলৈ ল'লো ৷ কিন্তু মই নিজেই তোমাক এবাৰ এনে ব্যৱহাৰ কৰাৰ পিছত তোমাৰ আগত কি বুলি মুখ খোলো ৷ ইমান সাহস মোৰ নাছিল অদিতি তোমাক ভালপাওঁ বুলি  ক'বলৈ ৷ " … কিছুসময় তাই নিবিড়ৰ মুখলৈ চাই থাকি আকৌ এবাৰ তাৰ কান্ধত মুৰটো পেলাই দিলে ৷ তাই আকৌ উচুপি উঠিল ৷  " কিয় কোৱা নাছিলা ইমান দিন ? তুমি যেতিয়াই ঘূৰি নাহিলেও মই আগৰ ঠাইতেই আছিলো নিবিড় ৷"  কিছু সময় তেনেদৰেই পাৰ হৈ গ'ল ৷
 
    …পৰিৱেশটো পাতলাবলৈ সি ক'লে, " মোৰ ছুৱেটাৰটো গোটেই তিতিল ৷ কোনে ধুব ! এনেকৈ যদি সদায় মই ধুব লগা হয়, better মোৰ girlfriend জনী যে আছিল স্কুলৰ, লিম্পা, তাইকে বিচাৰি যাওঁ নেকি কাইলৈ !" অদিতিয়ে মিছা অভিমান দেখুৱাই লাহেকৈ এটা ঠেলা মাৰি দিলে ৷ হঠাৎ কিবা মনত পৰাৰ দৰে সি এক জাপ মাৰি উঠিল আৰু cafeteria লৈ দৌৰ দিলে…"ৰ"বা আহি আছো ৷" আহোতে হাতত এটা ice cream !

   " Will you be my  valentine ?" …তাই হাঁহিত ৰ'ব নোৱাৰিলে ," What rubbish ! Ice cream..oh god ! Ice cream লৈও কোনোবাই propose কৰে নেকি !" ..."আৰে এইটো মোৰ style, মই কৰো ৷" সি দুষ্ট হাঁহি এটা মাৰিলে ৷ …" ৰ'বা আজি valentines day ক'ৰ পৰা আহিল ?" তাই সুধিলে ৷ …" কিয়, তুমিয়েই চোন dialogue দিছিলা ' for true lovers everyday is a valentines day' !" …তাই আচৰিত হৈ ক'লে,“বাহ তোমাৰ বহুত কথাই মনত আছে ৷” …“ বহুত নহয়, সব কথাই মনত আছে ৷” …দুয়োৰে মুখত হাঁহিয়ে ঢৌ খেলি গ’ল ৷ নতুন বছৰৰ লগে লগে এটা নতুন সম্পৰ্ক আৰম্ভ হ'ল ৷ অতীত আৰু ভৱিষ্যতৰ মাজৰ সেই সময়খিনিত নিবিড় আৰু অদিতি কিমান সময় তেনেদৰে বহি থাকিল কোনেও নাজানে ৷

#সমাপ্ত

এজাক নীৰৱ ভালপোৱা ( part 3 )

    দেওবাৰৰ শ্বিলঙৰ নিস্তেজ গধুলিবোৰতকৈ সিদিনা আছিল কিছু ব্যতিক্ৰম ৷ সমুখত new year , সকলোবোৰ ব্যস্ত ৷ এক উসৱ মুখৰ পৰিৱেশ ৷ সকলোফালে পোহৰৰ মেলা ৷ বাহিৰত হাঁড় কঁপোৱা ঠাণ্ডা ৷ অনবৰতে এজাক বতাহ বলি আছে ৷ হোটেলত গাড়ীৰপৰা নামিয়ে অদিতিয়ে একেৰাহে তিনিটামান হাঁচি মাৰিলে ৷
" এইয়া মই কৈছিলোনে খিৰিকিখন মাৰি লোৱা ,ঠাণ্ডা লাগিব ৷ তোমাৰ অলপ বতাহ ধূলি লাগিলেই চৰ্দি লাগে ৷ একদম careless মানে ৷" নিবিড়ে গালি দিয়াৰ সুৰত ক'লে ৷  " সি বাৰু  কেনেকৈ জানিলে !" - তাই আচৰিত হৈ কিছু সময় তাৰ ফালে চাই থাকিল আৰু একো নমতাকৈ লাহে লাহে আঁতৰি গ'ল ৷ নিবিড়ে চিঞৰিলে, " ঔষধ খাবা গৈ ৷" তাই ঘূৰি নাচালে ৷ …ঔষধ খাব ? আৰু তাই ? ভালকৈ জনা আছে নাখায় ৷ - সি মনতে ভাবিলে ৷
      পিছদিনাৰপৰা seminar আৰম্ভ হ'ল ৷ তাই নিবিড়ৰপৰা আঁতৰি ফুৰিবলৈ ল'লে ৷ তাৰ কথাবোৰত তাই দুৰ্বল হৈ পৰে। আকৌ এবাৰ ভালপোৱাজাক এৰি দিবলৈ তাইৰ সাহস নাই । অদিতিয়ে সিদিনাও হাঁচিয়াই আছিল ৷  তাইৰ ৰঙা পৰি থকা নাক আৰু চলচলীয়া চকুযোৰ দেখি সি জোৰ কৰিয়ে তাইক বাহিৰলৈ লৈ গ'ল ৷ তায়ো বাধা নিদিলে। সন্ধিয়াৰ শ্বিলঙৰ ভিৰ ফালি এখন ম'মৰ দোকানত সোমাল দুয়ো ৷ দুই প্লেট ম'ম order দিলে। পকেটৰপৰা টেবলেট এটা উলিয়াই সি অদিতিৰ হাতত দিলে, "লোৱা ৷" …" মই খাইছো ৷" তাই ক'লে ৷
" অহ্ হয় নেকি ! মই জানো কোনে কিমান ঔষধ খাইছে ৷ খোৱা এইটো ৷" তাই লাহেকৈ ক'লে, " পিছত খাম ৷" …" নহ'ব মোৰ সমুখতে খোৱা ৷" নিবিড়ৰ কথামতে তাইয়ো সৰু ছোৱালীৰ দৰে টেবলেটটো খাই দিলে ৷ নিবিড় বাৰু তাই চিনি পোৱা সেইজন ল'ৰাই নে ! ইমান বেলেগ ,ইমান caring কেতিয়াৰ পৰা হ'ল সি ! তাইৰ চকুদুটা সেমেকি উঠিল ৷ কিছুমান আঘাতৰ কোনো মলম নাথাকে ৷ আমি এই আঘাতবোৰ বুকুত সাৱতি লাহে লাহে আকৌ এবাৰ জীয়াবলৈ শিকি যাওঁ ৷ তাইয়ো শিকি গৈছিল ৷ কিন্তু নিবিড় আকৌ কিয় ঘূৰি আহিল !

     ডিচেম্বৰৰ ৩১ তাৰিখ ৷ seminar শেষ ৷ পিছদিনা সকলোবোৰ উভতিব নিজৰ ঠাইলৈ ৷ হোটেলত new year ৰ আয়োজন ৷ সিদিনা আকৌ বিৰাট ঠাণ্ডা ৷ অদিতিৰ হঠাৎ ice cream খাবলৈ মন গ'ল ৷ …" অ' মা এইজনী পাগল চাগল হ'ল নেকি অ' !"  …নিবিড়ৰ চকু দুটা ডাঙৰ হৈ যোৱা দেখি তাইৰ হাঁহি উঠি গ'ল ৷ …" চাওঁ চাওঁ সিদিনা চৰ্দি জ্বৰে মূৰত ধৰিলে নেকি বাৰু ! এই ঠাণ্ডাত ice cream !" ..অদিতিৰ কঁপালত হাত দি চালে ৷ " ধেই একো হোৱা নাই অ' ৷ ঠাণ্ডাত ice cream খোৱাৰ মজাই বেলেগ ! খাই চোৱা ৷" তাইৰ কথাত নিবিড় চিঞৰি উঠিল " অহ্ বাপ্‌ৰে নমস্কাৰ ৷ এনেই ঠিকে আছো ৷"

    ১২টা বাজিবলৈ বেছি সময় নাই ৷ সকলোফালে নতুন বছৰক আদৰাৰ আয়োজন ৷ হোটেলৰ cafeteria ত তেতিয়াও মানুহ ভৰ্তি ৷ অদিতিক বিচাৰি বিচাৰি নিবিড় ভিৰৰ মাজত সোমাই পৰিল ৷ নাই তাতেও নাই ৷ হঠাৎ দেখা পালে কাষৰ বেল্কনিটোত বহি আছে অদিতি ৷ সি একো নমতাকৈ তাইৰ কাষত বহিল গৈ ৷

( to be continued )

এজাক নীৰৱ ভালপোৱা ( part 2 )

     তাই খিৰিকীখন খুলি লোৱা দেখি সি মাত লগালে,"বন্ধ কৰা, ঠাণ্ডা লাগিব ৷"  অদিতিয়ে লগে লগে উত্তৰ দিলে," কিয় ? থাকক খোলা মোৰ  ভাল লাগে ৷"  সি মুখৰ ভিতৰতে ভোৰভোৰালে,"বাপ্‌ৰে ফুলনদেৱী !"  " কি কৈছা?" তাই খঙেৰে সুধিলে ৷ …"মই ? নাই নাই একো নাই ৷ ৷ বাপ্‌ৰে তোমাক কিবা কোৱাৰ সাহসে হওক চোন ! "

   তাই বাহিৰলৈ চাই ৰ'ল ৷ তাই নাজানে প্ৰকৃততে ভৱিষ্যতলৈ গতি কৰিছে নে অতীতলৈ ৷ সময়বোৰো অতীত হ'ল ৷ কিন্তু তাইৰ কিয় এনে লাগিছে ঘড়ীটোৰ কাঁটাডাল ওলোটাকৈ ঘুৰিছে ৷ সকলোবোৰ বস্তু পিছ পেলাই গাড়ীখন আগবাঢ়িছে সপোন চহৰ শ্বিলঙলৈ বুলি ৷ তাতেই তাই পাৰ কৰিছিল স্কুলীয়া দিনবোৰ ৷ য'ত একে ক্লাছতে আছিল নিবিড় ৷ বৰ উৎপতীয়া, চঞ্চল লৰা আছিল ৷ ছোৱালী পালে তাৰ কথাৰ ফুলজাৰি শেষেই নহৈছিল ৷ তাৰ এই স্ৱভাববোৰৰ বাবেই তাক বেয়া পাইছিল তাই ৷ কিন্তু নিবিড়েইতো আছিল তাইৰ প্ৰথম ভালপোৱা ৷ তাক বেয়া পাবলৈ অদিতিৰ হাতত যিমান কাৰণ নাথাকক কিয় , প্ৰেম কিন্তু কোনো কাৰণ নোহোৱাকৈয়ে হয় ! তাই পুহি ৰাখিছিল এজাক নীৰৱ ভালপোৱা ৷ তাই ভাবিছিল কেতিয়াও তাক জানিবলৈ নিদিব ৷ তাই ভাল পোৱাৰ বিনিময়ত একো বিচৰা নাছিল ৷ তাৰ মুখৰ মিঠা হাঁহিটো আৰু গাত নীলা চোলাটো খুব পচন্দ কৰিছিল, তাতেই তাইৰ ভালপোৱা সীমাবদ্ধ ৷ কিন্তু কেনেকৈ জানো সি গ'ম পালে ৷ & he started to ignore her . নিবিড় এইবোৰ ক্ষেত্ৰত কেতিয়াও serious নাছিল ৷ সেইকাৰণে সুযোগ পালেই বেয়াকৈ কোৱা হ'ল ৷ তাই আঘাত পালে ৷ তাইৰো আত্মসন্মান আছে ৷ অদিতিয়ে কোৱা নাছিল তাই ভাল পালে বুলি যে সিও পাব লাগিব ৷ যিয়ে প্ৰেমৰ সন্মান কৰিব নোৱাৰে তেওঁৰ পৰা আঁতৰি অহাটোৱে ভাল ৷ সময়ৰ সোঁতত সকলো বিচ্ছিন্ন হৈ গ'ল ৷ থাকি গ'ল মাথো স্মৃতি ৷ কাৰণ ' স্মৃতি এনে এক প্ৰেম যি বিচ্ছেদৰ পিছতো লগ নেৰে' ৷

      তাইৰ টোপনি আহিব ধৰিছিল মাত্ৰ, প্লাষ্টিক পেকেটৰ শব্দত সাৰ পাই গ'ল ৷ দেখে যে নিবিড়ে তাইৰ বেগৰপৰা বিস্কুট আৰু কেকৰ পেকেট দুটা লৈ খোৱাত লাগি গৈছে। " আৰে কি কৰিছা। মোক নুসুধাকৈ মোৰ বেগ কিয় খুলিছা ?" তাই অলপ টানকৈ ক'লে ৷
" হেই, চেইনডাল খোলা আছিল ৷ এনেই ভোক লাগি আছে, তুমি আকৌ পেকট কেইটা দেখুৱাই লোভ লগাই নিজে সপোন দেখি আছা ! "
"মোক ক'ব লাগে ৷"
" বিস্কুট আৰু কেক হে লৈছো ৷ পইচাবোৰ ক'ত সোমাই থৈছা বিচাৰিয়ে নাপালো ! "
তাইৰ খং উঠা দেখি ড্ৰাইভাৰজনৰ চিন্তা লাগিল ৷ তাৰ হাতত থকা বিস্কুট কেইখন কি কৰে এতিয়া ! "এহ বাদ দে খাইয়ে থওঁ৷"
ড্ৰাইভাৰজনে সুধিলে, " আপোনালোক দুয়ো আগৰে চিনাকী যেন পাইছো ৷"  লগে লগে নিবিড়ে মাত লগালে, "অ' স্কুলৰ পৰাই ৷ তাই আগতে সদায় মোৰ টিফিন চুৰ কৰি খাইছিল !" তাইৰ খং উঠিল , " কিয় মিছা কথা কৈ আছা ৷ তোমাৰ লগত যে মানে কাজিয়া কৰিবও মন নাই ৷" …"কৰা আকৌ, ভাল লাগে !" …তাই একো নামাতিলে ৷ " কি যে কৰিম এই ল'ৰাটোৰ লগত !"

( to be continued )

এজাক নীৰৱ ভালপোৱা ( part 1 )

     শীতৰ এটি আমেজসনা দুপৰীয়া ৷ অদিতিৰ গাড়ী বৰঝাৰৰপৰা দ্ৰুতগতিৰে আগবাঢ়ি ক্ৰমান্বয়ে মহানগৰীৰ হুলস্থূলৰ মাজত সোমাই পৰিল ৷ তাই খিৰিকীৰ কাষৰ ছিটত বহি একেৰাহে বাহিৰলৈ চাই আছে ৷ কিছুমান পুৰণি স্মৃতিয়ে কিয় জানো তাইক বৰকৈ আমনি কৰিছে ৷ শ্বিলঙত হ'ব লগা এখন seminar ত অংশ ল'বলৈ আহিছে তাই ৷ তেওঁলোকৰ কোনো অসুবিধা নহওঁক বুলিয়ে আয়োজকসকলে গাড়ীৰ ব্যৱস্থা কৰি দিছে ৷ দুপৰীয়াৰ কোমল ৰ'দকণে তাইক চুই গ'ল আৰু লাহে লাহে তাইৰ চকুৰ পতা জাপ খাই আহিল ৷ তাই আকৌ শ্বিলঙলৈ যাব ! বহু বছৰৰ মূৰত ! এইখন ঠাইৰ লগতেইতো জড়িত হৈ আছে তাইৰ জীৱনৰ কিছু পৃষ্ঠা ৷ কিছুমান হেৰাই গৈছে ,কিছুমান এতিয়াও সযতনে আছে ৷
"মেডাম" - ড্ৰাইভাৰজনৰ মাতত তাইৰ চিলমিলিয়া টোপনিটো ভাঙি গ'ল ৷ " ISBT ৰপৰা আৰু এজন মানুহ receive কৰিব লাগিব।"
- " দেৰি হ'ব নেকি ?"
- " নাই মাত্ৰ ৫ মিনিট ৷" সি লগে লগে উত্তৰ দিলে ৷ বেগবোৰ ভৰাই মানুহজনে দৰ্জাখন খুলি ল'লে ৷ প্ৰায় তাইৰ বয়সৰেই হ'ব ৷ ২৭ বছৰ মানৰ এজন ডেকা ল'ৰা ৷ পিন্ধি  থকা নীলা চাৰ্টটোৰ হাত দুখন fold কৰি আধালৈ কোচাই লৈছে ৷ ৰ'দত থিয় হৈ হৈ গৰম লগাত ছুৱেটাৰটো ডিঙিত গাঁঠি লৈছে ৷ কিছুসময় আগত হয়তো মুখ ধুইছিল, সমুখৰ চুলিত লাগি থকা পানীৰ টোপালবোৰ ৰ'দত জিলিকি উঠিছে ৷ চচ্‌মাযোৰেৰে সৈতে ল'ৰাজনক বেচ handsome লাগিছিল ৷

     অদিতিৰ ফালে চাই হাঁহি এটা মাৰি হাতখন আগবঢ়াই দিলে ৷
" Hi ! I'm Nibir"
" Hello, I'm Aditi"
'অদিতি'…নিবিড়ে মুখৰ ভিতৰতে এবাৰ নামটো উচ্চাৰণ কৰিলে ৷
'নিবিড়'…সেইজনেই নেকি বাৰু ! নাই নাই একে নামৰ মানুহ কিমান আছে ৷ কিন্তু কিয় এই হাঁহিটো তাইৰ ইমান চিনাকী লাগিছে !   "আৰে কি হ'ল, থৰ লাগিলা যে ! অদিতি তুমি চোন আগৰ দৰেই আছা !"  "নিবিড় তুমি ? Oh my God ! After so long. "
গাড়ীত বহাৰ পৰাই সি কিবা কিবি কৈ আছিল ৷ হয় তাইৰ লগত নহয় ড্ৰাইভাৰজনৰ লগত ৷ তাই ক'বলৈ একো বিচাৰি পোৱা নাছিল, হয়তো যেতিয়া ক'ব লগা বহুত থাকে নীৰৱতাই একমাত্ৰ ভাষা হৈ পৰে ৷  তাইৰ শুনি শুনি আমনি লাগি গ'ল ৷ " বাপ্‌ৰে তোমাৰ আগৰ সেই কথা কোৱা স্বভাৱটো নগ'ল আৰু ন' ৷"   " Sorry sorry, আৰু নকওঁ ৷" - হাঁহি এটা মাৰি headphone ডাল কাণত লগাই সি চকু দুটা মুদি দিলে ৷ দিনটোৰ শেষৰ পোহৰভাগে নিবিড়ৰ মুখত এক হেঙুলীয়া আভা জগাইছে ৷ বতাহজাকে তাৰ চুলিবোৰ অবিন্যস্ত কৰি গ'ল ৷ স্কুলত পঢ়া দিনৰ সেই উৎপতীয়া , কথকী নিবিড়ৰ মুখখন মনত পৰি কিয় জানো তালৈ মৰম লাগি গ'ল, মন গ'ল আকৌ এবাৰ প্ৰেমৰ আবিৰ সানিবলৈ ৷ এক অনামী শিহৰণত শিয়ৰি উঠিল অদিতি ৷
" বাহ ! মই ইমানেই ধুনীয়া নে ! তেতিয়াৰপৰা চাইয়ে আছা যে !" হঠাৎ তাইৰ ফালে চাই সি এটা দুষ্ট হাঁহি মাৰিলে ৷ তাই লাজে খঙে ৰঙা পৰি গ'ল ৷ "ছুৱেটাৰটো পিন্ধি লোৱা" - বুলি কৈয়ে মুখখন ঘূৰাই দিলে তাই ৷ " He has not been changed . Still that same flirt ! "

( to be continued)

বৰষুণৰ চিঁয়াহী ( part 3 )

     যোৱা শনিবাৰেও আকৌ বহিছিলো মাইজান ঘাটত ৷ কিন্তু সেইদিনা সকলোবোৰ আগৰ দৰে নাছিল ৷ আকাশত ক'লা ডাৱৰ , আমাৰ মাজত কোনো কথা নাছিল, চাৰিওফালৰ হূলস্থুলৰ মাজতো আছিল নীৰৱতাৰ মৰিচীকা ৷ পিছদিনা তুমি যাবাগৈ একেবাৰে ৷ কিবা পায়ো হেৰুৱাৰ দুখত ডিঙিটো সোপা মাৰি ধৰিছিল ৷ কান্দিব মন গৈছিল চিঞৰি চিঞৰি ৷ তেতিয়াই আকৌ আহিছিল বৰষুণজাক ৷ মই সেইদিনা ছাতিটো উলিয়াই লৈছিলো ৷ " ব'ল যাওঁ ৷" …অভিমান হৈছিল, নাজানো তোমাৰ ওপৰত নে বৰষুণৰ ওপৰত !

     'ব'ল যাওঁ' বুলি কোৱাৰ লগে লগে তুমি যে হাতত থাপ মাৰি সুধিছিলা, " মোক miss কৰিবিনে ? "… মূৰ্খ , সেইটোও কিবা সুধিব লগা কথা নেকি, সেইকাৰণে খঙতে একো উত্তৰে দিয়া নাছিলো ৷ আকৌ যাওঁ বুলি কোৱাত তুমি যে কৈছিলা, " মই…মই চাগে তোক ভাল পাওঁ৷ " সেইবাৰ বেছি খং উঠিছিল … 'চাগে'… ভালপোৱা নে নাই তাতেও চাগে ! সেইকাৰণে মই খঙতেই কৈছিলো, " কথা এটাও ভালকৈ ক'ব নোৱাৰ' নেকি ! ময়ে কৈছোঁ…ভালপাওঁ তোক আৰু একো চাগে নাই ৷" . . দুয়োৰে হাঁহি ওলাই আহিছিল যেন এটা বোজা কমি গৈছিল ৷ বৰষুণো বেছি হৈছিল আৰু তুমি কৈছিলা," হ'ব দে ছাতিটো থ' ৷ বৰষুণ আৰু আমাৰ মাজত নালাগে দে সেইটো ৷" …তুমিয়েইতো আছিলা মোৰ জীৱনত বৰষুণৰ চিঁয়াহীৰে লিখা প্ৰথম নাম !
 
      আজি এসপ্তাহ পাৰ হ'ল তুমি ডিব্ৰুগড়ৰ পৰা যোৱা ৷ মাইজান ঘাটতো আজি উকা উকা লাগিছে ৷ তুমি বিহীন আবেলিটোও উকা ৷ ইয়াত চাৰিদিন ধৰি বৰষুণেই দি আছে আৰু আজি মই তিতিছো ৷ আজিও মোৰ লগত তিতিবলৈ তুমি ওচৰত নাই ৷ ভিজা ভিজা স্মৃতিবোৰ আজিও আছে কিন্তু কিবা পায়ো হেৰুৱাৰ দুখত ওলাই আহিব খোজা চেপা কান্দোনটো নাই ৷ আকাশত মেঘ থাকিলেও মোৰ মনৰ আকাশখন আজি ফৰকাল ৷ স্কুলীয়া দিনত এজাক বৰষুণেৰে আৰম্ভ হোৱা বন্ধুত্বৰ সম্পৰ্কটো এনেদৰেই অন্ত পৰিল ৷ নহয় আচলতে এটা পুৰণা সম্পৰ্ক আকৌ নতুনকৈ আৰম্ভ হ'ল ৷ 'তই' ৰ পৰা আৰম্ভ হোৱা যাত্ৰা 'তুমি' লৈ সলনি কৰাটো ইমান সহজ নহয় ৷ তথাপিও চেষ্টা কৰি চিঠিখনকে লিখিলো ৷ কিন্তু তোক চোন 'তই' বুলি মাতিয়ে বেছি ভাল লাগে ৷ …উফ ! বৰষুণজাক আকৌ আহিল ৷ নেৰিবই নেকি বাৰু !

# সমাপ্ত

বৰষুণৰ চিঁয়াহী ( part 2 )

      আমি সদায় একেলগে থাকিব নোৱাৰো বাবেই হয়তো ভগবানে স্মৃতি বোলা বস্তু এটা দিছে ৷ মই কিন্তু তেতিয়া প্ৰেমত পৰিছিলো, বৰষুণৰ প্ৰেমত ৷ তুমিয়েইতো শিকাইছিলা মোক ৷ কলেজৰ দুটা বছৰ বাৰু পাৰ হ'ল, মাজে মাজে লগো পাইছিলো ৷ কিন্তু তাৰ পাছত তুমিতো ডিব্ৰুগড়লৈ গুচি গ'লা বগা কোট আৰু স্থেতিস্কোপ লোৱাৰ সপোন পুৰাবলৈ ৷ যোৱাৰ আগদিনা তুমি যে কৈছিলা, " তইতো চাগে ভালে পাইছ' মই যাম কাৰণে ৷ বৰষুণৰ দিন কেইটা তোৰ at least শান্তিত পাৰ হ'ব ৷ "  কিন্তু ইমান দিনে যে বৰষুণক লৈ কবিতা লিখা আৰম্ভ কৰিছিলো তুমিতো জনাই নাছিলা ! কাৰণ প্ৰেমে অংক ভুল কৰে কিন্তু কবিতা ভাল লিখে !
 
      তাৰ পিছৰ তিনিটা বছৰত হয়তো গণিব পৰাকৈ লগ পাইছিলো বহুত মাহৰ অন্তত ৷ মই ডিব্ৰু বিশ্ববিদ্যালয়ত ছিট পোৱাৰ দিনা এনে লাগিছিল এতিয়া আৰু লগ পাবলৈ দিন গণি থাকিব নালাগে ৷ ফোনটো নহ'লে চাগে এই দিনবোৰো এটা যুগ যেন লাগিল হয় ৷ মই তালৈ যোৱা সময়ত তোমাৰ পৰীক্ষা চলি আছিল আৰু তাৰ মাজতো যে তুমি লগ কৰিব আহিব বিচাৰিছিলা ৷ মই নালাগে বুলি কওঁতে তোমাৰ খং কি চাবা, মোক নামাতেই ! তুমি কি বুজিবা ইমান ওচৰত থাকিও তোমাৰ পৰা আঁতৰি থাকিবলৈ মোৰ কিমান কষ্ট হৈছিল !

    যোৱা দুটা বছৰ কেনেকৈ পাৰ হ'ল গমেই নাপালোঁ ৷ মাহত কিমান বাৰ লগ পাইছিলো হিচাপ নাই ৷ কেতিয়াবা মই গৈ ওলাওঁ, কেতিয়াবা তুমি ৷ প্ৰত্যেক ৰবিবাৰে লগ হোৱাতো এটা routine হৈ গৈছিল , ৰ'দ বৰষুণ , ঠাণ্ডা গৰম যিয়েই নহওঁক কিয় ৷ প্ৰায় মাইজান ঘাটত বহি মৰা আড্ডা , ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ বালিচৰ, অস্তমিত সুৰুয আৰু কিছু হেঙুলীয়া স্মৃতি ৷ নীলা আকাশত উৰি থকা চিলাবোৰ দেখি এনে লাগিছিল পাখি মেলি উৰি যাওঁ মেঘৰ দেশলৈ ৷ তাত বহি থাকিলে প্ৰায় মোক জোকাবলৈ কৈছিলা, " অ'ই এতিয়া যদি বৰষুণ এজাক আহি যায় কথাই নাছিল ! আহ্ হা কি মজা হ'ব৷ কোনোবাই আজি ছাতিও অনা নাই ৷ ভিজা মেকুৰি হ'ব ৷" .. মনে মনে হাঁহি উঠিছিল যদিও কৈছিলো " বৰ বেছি মানে৷ আহক দে ভালে হ'ব৷" হোষ্টেলত এইবোৰ ভাবি অকলে অকলে হাঁহিছিলো ৷ এনেদৰে দুটা বসন্ত পাৰ হ'ল , নাহৰ কেইজোপাৰ হালধীয়াজাক সৰি আকৌ হালধীয়া হ'ল, ব্ৰহ্মপুত্ৰখন কিন্তু একে গতিৰেই বৈ থাকিল ৷ ইমানৰ পিছতো আমি মাথো 'best friends' হৈয়ে থাকিলো ৷
   
( to be continued )

বৰষুণৰ চিঁয়াহী ( part 1)

      বৰষুণ ! কাহানিও বৰষুণ ভাল নোপোৱা, বৰষুণ দিলে ৰাস্তাটো বোকা হয় বুলি খং উঠা ছোৱালীজনীক তুমিয়েইতো শিকাইছিলা বৰষুণ ভাল পাবলৈ৷ লগত ছাতি থাকিও যিদিনা বৰষুণত তিতিবলৈ মন গৈছিল, সেইদিনা ভাবিছিলো .. "No, its not normal !" তুমিয়েইতো আনিছিলা মোৰ জীৱনৰ প্ৰথমজাক বৰষুণ ! প্ৰতিটো টোপালেই যেন কিবা ক'ব খুজিছিল, কিন্তু তাক বুজাৰ চেষ্টা হয়তো কোনেও কৰা নাছিলোঁ৷
   
    নতুন স্কুল৷ বিশেষকৈ class 8 ত পুৰণি বন্ধুবোৰক এৰি নতুন কিছুমান মুখ আঁকোৱালি লোৱাটো ইমান সহজ নহয়৷ তাতেই আকৌ প্ৰথম দিনাই তোমাৰ লগত কাজিয়া৷ তাৰো কাৰণ বৰষুণ৷ তুমি সিদিনা বোকা লগা জোতাযোৰেৰে গচকি নিদিলেতো কাজিয়া নালাগেই৷ মোৰ সঁচাকৈ আচৰিতেই লাগে কেনেকৈ আমি ইমান ভাল বন্ধু হ'লো৷ দূৰত্ব কমি আহিল৷ মই গ'ম নোপোৱাকৈয়ে চোন তুমি মোক মোতকৈও ভালকৈ বুজি পোৱা হ'লা৷

    আমাৰ মাজত সদায় আউল লগাইছিল সেই বৰষুণজাকেই ৷ বৰষুণ এক প্ৰকাৰ এলাৰ্জি বুলি ভবা মই আৰু আনহাতে তুমি, বৰষুণ দিলেই প্ৰেমিক কবি হৈ যাব বিচাৰা ৷  তোমাৰ বেগত ছাতি থাকিলেও বৰষুণত ভিজা, মই তোমাক জ্বৰ হ'ব বুলি গালি পৰা, আকৌ তোমাৰ উত্তৰ " আৰে বৰষুণ enjoy কৰ না, কাম নাই তোৰ৷" .. এইবোৰ নতুন কথা নাছিল ৷
   
    মনত আছেনে class 9 ৰ ছয়মাহিলি পৰীক্ষা চলি থাকোতেও আহিছিল বৰষুণজাক আৰু তুমি জোৰ কৰিয়েই ছাতিটো কাঢ়ি নিছিলা ৷ তাৰ পিছত কি হৈছিল মনত আছে ? জ্বৰ হৈ গণিতৰ পৰীক্ষাই দিব নোৱাৰিলোঁ ৷ ঘৰত মোৰ খবৰ ল'ব যাওঁতে যে তুমি মুখেৰে একো নামাতি বহি আছিলা ৷ তোমাৰ মুখখন দেখি মোৰ বৰ বেয়া লাগিছিল, যেন অলপ দোষী দোষী ভাব ৷ মই কিন্তু এতিয়াও পাহৰা নাই সেইজাক বৰষুণ ৷ আহ ! বৰষুণ জাকৰ স্পৰ্শ এতিয়াও জীপাল হৈয়ে আছে ৷ কোনোবাই হয়তো ঠিকেই কৈছিল, " who thinks sunshine is the only happiness, he has never danced in the rain ! "
 
     কলেজত থাকোতেও আহিছিল বৰষুণজাক, আগৰ দৰেই ৷ কিন্তু মোৰ লগত তিতিবলৈ ছাতিটো কাঢ়ি নিবলৈ তুমি নাছিলা , আছিল মাথো কিছুমান ভিজা ভিজা স্মৃতি ৷

( to be continued)

সপোন !

    বিচনাৰ কাষৰ খিৰিকিখন খুলি দিলে সি ৷ শেৱালিৰ গোন্ধ এটা তাৰ নাকত লাগিল ৷ হোষ্টেলৰ গেটৰ কাষৰ শেৱালিজোপা ফুলিছে চাগে ৷ চকু দুটা মুদি দীঘল উশাহ এটা ল’লে সি, ভাল লাগি গ’ল ৷ গান এটা বজাই বিচনাত এনেই বাগৰি দিলে ৷ খোলা খিৰিকিৰ পৰ্দাখনে বতাহত মাজে মাজে তাৰ মুখত কোবাইছে ৷ পৰ্দাখন কোচাই দিবলৈ মন যোৱা নাই, কিবা এটা ভাল লাগিছে ৷ অহা সপ্তাহৰপৰা Mid sem ৷ ইস্ ! সি চোন syllabus ও নাজানে ! তাৰ হাঁহি উঠিল, আৰু কেইবছৰমান পাছত ইঞ্জিনিয়াৰ হ’ব সি ! কিবা চোন সপোন সপোন লাগে ৷ Roommate fluid mechanics ৰ কিতাপ এখন লৈ ব্যস্ত ৷ He is just a mugger . তাৰ মাজে মাজে ৰুমটোত উশাহ নোপোৱা যেন লাগে ৷ লাহেকৈ দুৱাৰখন খুলি ওলাই গ’ল বেল্কনিটোলৈ ৷ আজি মাকে ফোন নকৰিলে ৷ ভনীয়েকৰ লগতো দুদিনমান কথা পতা হোৱা নাই ৷ তাইলৈ মনত পৰে প্ৰায় ৷ হোষ্টেলৰ মেছত কাঁহীত ভাত লৈ বহিলেই মাকলৈ মনত পৰে তাৰ ৷ চৰ্দি লাগি হাঁচি এটা মাৰিলেও মনত পৰে মাকলৈ ৷ ঘৰত থকা এটা মূহুৰ্ত এনেই নাযায় ভনীয়েকৰ লগত কাজিয়া নকৰাকৈ ৷ কিন্তু তাই হোষ্টেললৈ পঠোৱা ৰাখীডাল দেখি সেমেকি উঠে তাৰ চকুযোৰ ৷ ঘৰৰপৰা অহা সময়ত "দাদা ভালকৈ থাকিবি" বুলি কোৱা তাইৰ মুখখন কিয় জানো বাৰে বাৰে মনত পৰে !  বহুদিন দেউতাকৰ গালিও খোৱা নাই ৷ মন যায় কেতিয়াবা ! …শেৱালি ফুলা সন্ধিয়াবোৰ আকৌ জীপাল হ’ল ৷ নিয়ৰকণাবোৰো পাছে পাছে দৌৰি আহিছে ৷ পূজা আহিল ৷ ঘৰলৈ যাব হয়তো বেছিদিন নাই ৷ কোনোবা হোষ্টেলাৰৰ গীটাৰত বাজিছে "সোঁৱৰণী কুঁৱলী ফাঁকেৰে নামিছে …" সিও গুনগুনালে নিজৰ মাজতে ৷ তাৰ আজিকালি সকলো সপোন যেন লাগে ৷ এই যে জীয়াই আছে, এই আছে এই নাই…সকলো সপোন ৷ কিছুমান পূৰণ হোৱা, কিছুমান নোহোৱা, মাকৰ সপোন দেউতাকৰ সপোন...আৰু তাৰ ? তাৰ সপোনবোৰ ক’তো হেৰাই যোৱা নাইতো ! ডিঙিটো কিবা সোপা মাৰি ধৰিলে ৷ সপোনবোৰ সামৰি সি ৰুমলৈ সোমাই আহিল ৷ কিতাপখন মেলি roommate টোপনিত ৷ খোলা খিৰিকিখনেৰে আকাশখনলৈ চালে ৷ আন্ধাৰ আকাশখন কিবা এটা ভাল লাগিছে ৷ জিলি পোকৰ শব্দই আৰু গভীৰ কৰিছে ৰাতিটো ৷ সেমেকি অহা চকুযোৰ লাহেকৈ মুদি দিলে ৷ পুঁৱতি নিশা বৰষুণৰ চিটিকনিত সাৰ পালে সি ৷ খিৰিকিৰে হাত দুখন মেলি দিলে ৷ তিতি গ’ল ৷ কেইটামান ৰুমত এতিয়াও লাইট জ্বলিয়ে আছে ৷ সপোন খেদিছে সিহঁতে ৷ খিৰিকিখন জপাই দিলে সি…সপোনবোৰ ধৰি ৰখা যে বৰ টান !

( to the hostelers of NITS )

A story half written...

    It started with a friend request... Just a few days back she was in a musical concert in her school & that senior guy with that voice ..she couldn't stop her to be fell for . even she didn't know his name . And now , that familiar face is blinking on her laptop screen with a friend request ! Chat started with a 'hi'. Then from favorite movies to favorite food, from if teasing to relationship problems..gradually they became friends, good friends as they transferred to WhatsApp. She was even not aware of when he became her habit. A habit that she can't spent a day without a single msg. Meanwhile she became his habit too. It was a December evening, she was personally invited to his concert. She was there before time. From a corner, She could notice his curious eyes starring at the entrance, but her hesitation said "keep distance" . She watched him playing on guitar with her gloomy eyes & he was not aware of her presence. Sleepless nights with blushing face became their life. She got emotional & he was there to pamper her, she got sick & he was there to scold her, she got panic & he was there to comfort her..when she's sad ,his songs could make her smile ..she didn't know what was that. Was it love ? Or still they are friend zoned ! Nope there's something between them & both were aware of it but didn't wanna accept. It was 14th Feb. Her cellphone screen blinked with a msg "Happy valentines day" . & an hour of chat. They almost confessed their feelings with their views & later realised possibly nothing gonna happen between them & its the bitter truth . They promised to continue their friendship as it is going on. Days gone by & for her it was difficult to be 'just friends'. Every single day she got emotionally attached a bit more. She started to avoid..he asked " what's wrong ?" .."busy"-that's what she replied. When she badly need his company & her conscience didn't allow, she couldn't stop her emotions at the border of her eyes. And one day ,finally they cut off.. It was fb news feed " lost my phone, kindly inbox me your numbers." ..she smiled but didn't texted him again. And now he's just a name in her contact list which she can't erase anymore. He was a beautiful past. He was always there in every high & low notes of her life to strengthen her. Still she listens to his songs & every time fall for his voice with the same excitement...butterflies are still beautiful !
   
      The clock reminded with the bell ..it's 12..his b'day. She went to the balcony with the guitar. It's full moon. That wintery wind left her untied hairs messy as she started to play on guitar singing the b'day song. Every time she wants to leave a msg on this day but she doesn't want those heartaches again. She is healed now & doesn't want a throw back to those past days. That night she wanted to play on those copper strings until her fingers bled. ..with her trembling voice all she could utter " I love you Mr. ..."

কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত (part #3)

      মনৰ ভিতৰত বহু প্ৰশ্নৰ চাকনৈয়াৰ সৃষ্টি হৈছিল । কিন্তু ছোৱালীজনীৰ নামটো শুনা সাহসো হয়তো নাছিল । " নুসুধা কোন ? " মাথোঁ এটা প্ৰশ্নবোধক চাৱনিৰ বাহিৰে আৰু একো ক'ব পৰা নাছিলোঁ ।
"ছাতি থাকিলেও বৰষুণত তিতা এজনী ছোৱালী , ঔষধ খাবলৈ দিলেও খং উঠে তাইৰ, তাইক জোকায়ো ভাল লাগে , Laboratory ত এছিডৰ বটলো বগৰাই তাই. . ।"  বিশ্বাস কৰিবা এক মুহূৰ্তৰ কাৰণে যেন পৃথিৱীখন ৰৈ গৈছিল । কিন্তু মই কিবা কোৱাৰ আগতেই তোমাৰ লগৰ বিক্ৰম দাই চিঞৰি চিঞৰি আহিছিল . . " আকাশ অ'ই আকাশ , তই Labত হঠাৎ ছাতিটো পেলাই থৈ দৌৰিলি যে, ইমান মাতিলো। ল' ছাতি। কাম নাই আৰু নিজৰটো এৰি তাইৰ লগত আহিছ'।"  এন্ধাৰ হ'লেও হেল'জেনৰ সেইকণ পোহৰত ধৰিব পাৰিছিলো তোমাৰ লাজত ৰঙা পৰি যোৱা মুখখন । আৰু একো নকৈ তুমিতো আন্ধাৰত হেৰাই গ'লা। কিন্তু… মোৰ চোন একো কোৱাই নহ'ল।
        আধৰুৱা কাহিনীটো সামৰো বুলিয়েই বহিলো। আজিৰ সন্ধিয়াটোই বহু কিবাকিবি কৈ গ'ল। বহু নুশুধা প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দি গ’ল ৷ এক নতুন শিহৰণ, ঠিক শেৱালিজোপাৰ গোন্ধটোৰ দৰেই ৷ আজি ময়ো কওঁ. . অ' ময়ো ভালপাওঁ এজন ল'ৰা। প্ৰথম দিনাই চিঞৰি জোকোৱা এজন ল'ৰা, কেন্টিনত ঔষধ খোৱা কথা কৈ জোকোৱা এজন ল'ৰা, নিজৰ হাতত এছিড পৰাৰ পিছতো মই ঠিকে আছো নে সুধা এজন ল’ৰা , নিজৰ ছাতি থাকিও মোৰ ছাতিৰ তলত সোমোৱা এজন
ল'ৰা. . ।
       ভালপাওঁ তোমাক , ঠিক সেই আবতৰীয়া বৰষুণজাকৰ দৰেই… !

              

#সমাপ্ত

কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত (part #2)

     আৰু বেছিকৈ খং উঠিছিল যেতিয়া গ'ম পাইছিলোঁ এই মহাশয় জনাও Chemistry department ৰে ! লাহে লাহে কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত দিন বাগৰিল। সময়ৰ সোঁতত তোমাকো পাহৰিলোঁ।
   
      হঠাৎ এদিন যেতিয়া 2 nd sem এটা projectৰ বাবে 4 th semৰ লগত group ঠিক কৰি দিয়া হ'ল বিধিৰ পাকত পৰি আমি দুটা আকৌ একেলগেই পৰিলোঁ । খং যে উঠিছিল নহয়। কিন্তু এইবাৰ তুমি আগৰ দৰে জোকোৱা ল'ৰাটো নাছিলা। অলপ যেন গহীন, অলপ বেলেগ। মনত আছেনে সিদিনাই যে laboratory ত মোৰ গাত এছিড পৰিব ওলাইছিল । সঁচা ক'ব গ'লে মই খঙতেই কিবা কৰিব যাওঁতে বটলটো বাগৰি গ'ল। মই গ'মেই পোৱা নাছিলো। তুমি যেতিয়া মোক হাতত ধৰি টানি আনিছিলা বিৰাট খং উঠিছিল । কিন্তু পিছ মুহূৰ্ততে বটলটোৰ এছিড তোমাৰ হাতত পৰা দেখি কি কৰিম যেন একো ধৰিব পৰা নাছিলো। ডিঙিটো সোপা মাৰি ধৰিছিল । চকুপানী নিজে নিজে ওলাই আহিছিল । তুমি তাৰ পিছতো সুধিছিলা " কান্দিছা কিয়? You okay ? ক'ৰবাত পৰিলে নেকি চাওঁ। মোৰ বাদ দিয়া অকমাণহে পৰিছে ।"  সেয়া কোনোপধ্য়েই অকমাণ নাছিল ।
   
      প্ৰায় এমাহ পাৰ হ'ল project টোত। বেলেগ কি পালো নাজানো কিন্তু তোমাৰ নিচিনা বন্ধু এজন পালোঁ ৷ project submit কৰি মই ওলাই অহা সময়তো দি আছিল বৰষুণ । অলপ ঠাণ্ডা ঠাণ্ডা ভাৱ। ছাতিটো মেলিছো নে নাই " অ'ই ৰ'বা ৰ'বা ময়ো যাম তোমাৰ লগত। ছাতিটো হোষ্টেলতে পাহৰি আহিলোঁ ।" তোমাৰ বাহিৰে নো এইবোৰ লেঠা কাৰ থাকিব পাৰে !
     
     নৱেম্বৰৰ প্ৰথম ভাগত অহা এইজাক বৰষুণৰ পিছতেই নামি আহে শীত। The 'november rain'…এক বেলেগ মাদকতা ৷ কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত এটি সন্ধিয়া , তুমি আৰু মই, এজাক বৰষুণ আৰু এটা ছাতিৰ তলত পাৰ কৰা ৩০ টা মিনিট। সিদিনা বতাহে কথা কৈছিল , বৰষুণে গান গাইছিল কিন্তু তথাপিও যেন সকলো নিস্তব্ধ। নিস্তব্ধতা ভাঙি তুমি কৈছিলা "আজি বৰষুণত নিভিজা নেকি ?" মই কৈছিলোঁ " আকৌ যে জ্বৰ হ'ব।" ইমান দিন মোৰ বুজিব বাকী নাছিল তুমি কিমান caring। সেই যে এদিন কেন্টিনত ঔষধ খোৱা কথা কৈ জোকাইছিলা কেৱল জোকাবলৈ যে কোৱা নাছিলা সেয়া ভালকৈ বুজিছিলোঁ। কৃষ্ণচূড়াৰ দেশতো আন্ধাৰ নামিছিল। বৰষুণজাক এৰাৰ কোনো উম-ঘাম নাই। দূৰৈত কোনোবা হোষ্টেলাৰৰ guitar ৰ string ত বাজি উঠিছিল  'মায়াবিনি ৰাতিৰ বুকুত. . . '। এনে লাগিছিল বাটটো আজি শেষ নহওঁক , সময়বোৰ ৰৈ যাওক । হেল'জেনৰ পোহৰে সন্ধিয়াটো আৰু মায়াবী কৰি তুলিছিল ।
   
     "মই জানা এজনী ছোৱালীৰ প্ৰেমত পৰিছো।"  এক মুহূর্তৰ বাবে যেন মই স্তব্ধ হৈ গৈছিলো । "তুমি চিনি পোৱা চাগে ছোৱালীজনী।"
(to be continued)

কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত (part #1)

      এজাক বৰষুণ. . জীৱনত এজাক বৰষুণৰ মহত্ব কিমান মই ভালকৈয়ে বুজি পাওঁ। মাথো ৩০ টা মিনিট আৰু এজাক বৰষুণে সলনি কৰি দিব পাৰে জীৱনৰ অৰ্থ। যেতিয়া আবতৰীয়া বৰষুণ জাকৰ দৰে আবতৰত ফাগুণৰ ৰঙে ৰঙীন কৰি যায়, শৰতৰ শেৱালিৰ সুবাসে বিয়পি পৰে আৰু শীতৰ নিয়ৰসনা নিশাবোৰ আকৌ জীপাল হয় তেতিয়াই হয়তো পচোৱাৰ আচলত ধৰি নামি আহে জীৱনৰ প্ৰথম প্ৰেম। যৌৱনৰ প্ৰথমজাক বৰষুণেইতো আছিলা তুমি কিন্তু তাক বুজাৰ চেষ্টা হয়তো যোৱাতো বছৰত কেতিয়াও কৰা নাছিলো।
   
     কৃষ্ণচূড়াৰ দেশত আৰম্ভ কৰিছিলো জীৱনৰ এক নতুন অধ্য়ায়। laboratory ত Chemical বোৰৰ reaction কৰি ভাল পোৱা মই গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ত Chemistry ত MSc কৰাটোৱে ঠিক কৰিলোঁ। প্ৰথম ক্লাছ আৰম্ভ হোৱাৰ দিনাখন পুৱা বতৰটো ঠিকেই আছিল। কিন্তু দুপৰীয়া হঠাৎ কৰ পৰা জানো আহিল বৰষুণজাক। নতুন ঠাই নতুন পৰিৱেশ একো যেন ধৰিবই পৰা নাছিলোঁ ।

       ক্লাছৰ পৰা হোষ্টেললৈ যোৱা সময়তো কিনকিনাই পৰি আছিল বৰষুণ। কিয় জানো বৰষুণত তিতিবলৈ মন গ'ল, কৃষ্ণচূড়াৰ ৰঙাৰ মাজত নিজকে বিলীন কৰি দিব মন গ'ল। ছাতিতো সুমুৱাই খোজ দিলোঁ।অকমাণ দূৰ গৈছো নে নাই চিঞৰ বাখৰ শুনিলো। "অ মাইনা ছাতিতো মেলি লোৱা" "অ মাইনা বৰষুণত তিতিলে জ্বৰ হ'ব" "অ মাইনা. . "  . . হাঁহি খিখিন্দালিৰ পিছত বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল মই যে Boys hostelৰ সন্মুখত আৰু লক্ষ্য যে মোৰ বাহিৰে আন কোনো নহয় । ভয়তে যিমান পাৰো বেগাই খোজ দিলোঁ । ৰুমত সোমায়ে গাৰুত মুৰ গুজি বহুত কান্দিলো । পিছতহে গ'ম পাইছিলোঁ সেইজাক ল'ৰাৰ মাজত যে তুমিও আছিলা। তুমি কিন্তু মোক প্ৰথম দিনাই কন্দুৱাইছিলা দেই !!
     
     বৰষুণত তিতা বাবেই নে ভয়তেই মোৰ ৰাতি জ্বৰেই উঠিল। পিছদিনা কেন্টিনত একাপ Coffee খাবলৈ বহি যেতিয়া হাচিয়াই আছিলো কাষৰ টেবুলৰ পৰা কোনোবোই কৈছিল "বৰষুণত ছাতি নল'লে এনেকুৱাই হয়।"  সেই কোনোবাজনতো তুমিয়েই আছিলা ! তেতিয়া এনেকুৱা লাগিছিল গৰম coffee  কাপ মুখতেই মাৰি দিও নেকি ! সেয়া আৰম্ভণি হে আছিল। তাৰ পিছত যে ক'ত জোকোৱা নাছিলা. . Department, কেন্টিন, ৰাষ্টা. . . উফ্ তোমাক দেখিলেই খং উঠা হৈছিল।

(to be continued)

A clinomaniach & A pluviophile

   Rain...every monsoon comes with some new chapters of memories. And I want someone I can fall for. He may like monsoon coz he's a clinomaniac & I like it coz I'm a pluviophile ? May be ! He may never go out widout an umbrella but I would love it when he doesn't stop me when I dance in the rain. He might like hard rocks, but it'd be nice if sometime he comforts himself with some instrumental covers. 

Sunsets colours have always been my favourite. Those crimson endings are soul soothing. It's more beautiful when I lean on your arm looking at the horizon, where silence is comfortable. Would you please say something cheesy to make me blush when I'm lost in myself ? 

Yeah I crave for long drives with the windows down on those hilly roads & its not mandatory he'd love it too. But I'd be happy if he asks to go out for a coffee, walking down on the rainy wet streets when the halogens would be lighten up. Rainy evenings & halogens, I find a magical chemistry in them . I love the sound of raindrops falling on a tin roof; I find music there. He may not be a fine singer. But I'd fall for him even more if he sings for me, not because I love music ,just because he loves me !

 

Probably I'm one of them who fall for imperfections !

          ( photo downloaded from google )
* clinomaniac: who has d desire to sleep all day specially when it rains or snows.
* pluviophile: who finds joy & peace during rainy days, a rain lover .

মোক এজন মানুহ লাগে…

 
     মোক এজন মানুহ লাগে, ভাল পাব পৰাকৈ ৷ আমি সন্ধিয়াৰ চান্দমাৰি ব্ৰিজত বহিম ৷ মই কৈ যাম, সি শুনি যাব ৷ সি মাজে মাজে গুনগুনাব ৷ তাৰ প্ৰিয় গান, মোৰ বাবে ৷ হঠাৎ ইচ্ছাকৃতভাৱে বেসুৰা কৰি পেলাব ৷ মই হাঁহিম ৷ সি অভিমান কৰিব "তুমি নাজানা মই কিমান ভাল গান গাওঁ ৷ শুনি থাকা চোন ৷" -মই অলপ বেছিকৈ হাঁহিম ৷ আকৌ প্ৰেমত পৰিম তাৰ বেসুৰা গানৰ আৰু অলপ বেছিকৈ ৷ মোৰ হাঁহিত জিলিকি  উঠা তাৰ চকুযোৰ হয়তো মই দেখা নাপাম ৷ …পাণবজাৰৰ Boy's hostel ৰ আগেৰে পাৰ হৈ যাওঁতে মোক উদ্দেশ্যি কোনোবাই চিঞৰিব ৷ মোৰ হাঁহি উঠিব ৷ চিঞৰ শুনি নহয়, তাৰ গহীন মুখখন দেখি, সিহঁতক এবাৰতেই চুপ কৰিব বিচৰা চাৱনিটো দেখি ৷ …৮ বজাত ৰবীন্দ্ৰ ভৱনৰপৰা নাটক চাই ওলাম দুয়ো ৷ মই অকলে যাব পাৰিম বুলি ক’ম ৷ একো কাম নাথাকিলও সি ক’ব "মোৰ কাম এটা আছে ৰ’বা ময়ো যাওঁ চান্দমাৰিলৈ ৷" ব্ৰিজৰ তলৰ আন্ধাৰত কিবা পুৰণি কথা মনত পেলাই আমি হাঁহিম ৷ অট্টহাস্য ! এন্ধাৰৰ সুযোগ লৈ ইচ্ছাকৃতভাৱে মোৰ হাতত স্পৰ্শ কৰিব বিচৰা দুষ্ট হাতবোৰক সি বাধা দিব ৷ আৰু বুজা নুবুজাৰ মাজত মোৰ চকুদুটা সেমেকি উঠিব ৷

 
    তাক এতিয়াও বিচাৰি পোৱা নাই ৷ হয়তো এদিন পাম ৷ হয়তো নাপাবও পাৰো মই ভবাৰ দৰে ৷ ভবাতকৈ ওলোটা হ’লেও কথা নাই ৷ তথাপিও ভাল পাম তাক নৈখনৰ দৰে !

( ..her thoughts ..my words )