অনুৰাগ…Another name of friendship part # 7

     নৱেম্বৰ মাহ ৷ ঠাণ্ডা ভালকৈ পৰা নাই যদিও ঠাণ্ডা ভাৱ এটা আছে ৷ দুপৰীয়া এইখিনি সময়ত হোষ্টেলটো শান্ত হৈ থাকে ৷ ভাত খাই আহি ৰাগে বিচনাখনত বাগৰ দিছে ৷ আগদিনা ৰাতি birthday 'gift' হিচাপে পোৱা মাৰকেইটাৰ বিষ এতিয়াও কমা নাই ৷ এয়াইতো হোষ্টেল ! চকুদুটা মুদি সি মনৰ ভিতৰতে maths ৰ পেপাৰখনত পাব লগা mark খিনি গণিছে ৷ অলপ পিছত maths ৰ ৰিজাল্ট দিয়া কথা ৷ পৰিৱেশটো শান্ত হৈ আছে । কাষৰ বিচনাত অনুভৱে laptopত গান শুনিছে ৷ কম volume ত বাজি আছে 'hearts are like firestone ...' ৷ মাজে মাজে বতাহে পৰ্দাখনত কোবাইছে ৷ ঠাণ্ডা লাগিলেও ভৰিৰ তলৰ কাপোৰখন টানি উৰি ল’বলৈ এলাহ লাগিল তাৰ ৷ কিবা এটা ভাল লাগিছে ৷ তেনেতে দৰ্জাত শব্দ কৰিলে কোনোবাই ৷ অনুৰাগৰ নামত পাৰ্চেল এটা আহিছে ৷ সি ভাবি পোৱা নাই কি আহিল ৷ ৰিমৰ পাৰ্চেল ! ইফালে অনুভৱে বেঁকা হাঁহি এটা মাৰি ক’লে "অ’হ আহিল মানে finally !" ৰাগ আচৰিত, "তয়ো জান’ ? হাৰামি মোক একো কোৱা নাই তথাপিও ৷" …“আৰে নাজানিম নেকি ! তোৰ এই surprise gift টোৰ কাৰণে হোষ্টেলৰ photo collection ৰ নামত কম কামুৰ দিছে মোক ! বাপৰে !" বুলি কৈ হাঁহিলে সি ৷ৰাগে পেকেটটো খুলিয়ে ফোন লগালে ৰিমলৈ ৷ পেকেটটোত এখন কাগজত লিখা আছিল "হোষ্টেলত তোৰ 1st b'day . Thought to make it a bit special. নাজানো কেনেকুৱা লাগে তোৰ৷ I jusr wanna see that smile. Oops ! But you are miles away !" বহু সময় ৰিং হোৱাৰ পিছত উঠালে ফোন ৷ তাই কিবা কোৱাৰ আগতেই "কিয়নো এনেহেন তই ক’চোন ৷" তাই বুজিলে সি কি ক’ব বিচাৰিছে ৷ হাঁহি এটা মাৰি ক’লে "মই এনেকুৱাই দে ৷ এতিয়া ক’ পাৰ্টী কেতিয়া দিবি ?"

                               (১১)
     ডিচেম্বৰ মাহৰ এটা উমাল দুপৰীয়া ৷ ৰিমে ভাতকেইটা খাই বাৰাণ্ডাত বহি কমলাৰ বাকলি গুচাইছে ৷ হঠাৎ মূৰটো দাঙি "আৰে তই গুৱাহাটী কেতিয়া আহিলি ?"…“কিয় surprise অকল তইয়ে দিব পাৰ নেকি ! ব’ল ওলা ৷ পাৰ্টী নালাগে নেকি ?"…“এলাহ লাগিছে ৷ ঘৰতে আড্ডা দিওঁ দে ৷"…“মক্কেল ৷ কেনে কানিয়া হৈছ’ তই ৷ এক চৰ দিম, যা ওলা ৷"
      সন্ধিয়াৰ উজান বজাৰ ঘাট তাইৰ সদায় প্ৰিয় ৷ কিবা এটা মাদকতা আছে ঠাইখিনিৰ ৷ দুয়ো বহিল। ইয়ালৈ আহিলে প্ৰায়ে দীপ আৰু আকাশক সিহঁতে miss কৰে ৷ সন্ধিয়া নামিছে। কুঁৱলীয়ে ঢাকি ধৰা লুইতখন হেঙুলীয়া হৈ গ’ল। নৈখনৰ সিটো পাৰৰ দুটামান লাইট ধুঁৱলী কুঁৱলী দেখা গ’ল ৷ দূৰৈত এখন river cruise লাহে লাহে আগবাঢ়িছে । বতাহত ক’ৰবাৰ পৰা পোৰা মাংসৰ গোন্ধ এটা ভাহি আহিছে ৷ দুয়োটাই দীঘলকৈ উশাহ এটা টানি চিঞৰি দিলে "তন্দুৰী !" ..কিমান দিনৰ মূৰত লগ পাইছে আজি ৷ ক’ব কথা বহুত থাকে সময়ত ওলাই নাহে৷ কথা পাতি থাকোতে কিমান সময় পাৰ হ’ল গ’মেই নাপালে ৷ হঠাৎ তাই জাঁপ মাৰি উঠিল "অ’ই ব’ল দেৰি হ’ল ৷" অলপ আগত ৰেৱতীত খাই অহা চাওমিনখিনি হজম হোৱাই নাই ৰাগৰ আকৌ চানা খাব হ’লেই ৷ চানা চোবাই চোবাই দুয়ো ফুটপাথেৰে খোজ দিলে ৷ "তই জেকেটৰ চেইনডাল মাৰি ল চোন ৷ তেল ফুটিছে নেকি ৷ এই ঠাণ্ডাত ভাইগিৰি দেখাব নালাগে দেচোন। " ৰাগৰ গালি শুনি তাই জিভাখন অকমাণ উলিয়াই চেইনডাল মাৰি ল’লে ৷ এচাটি বতাহে মুখতে কোবাই গ’ল ৷ দুয়ো লাহে লাহে হেল’জেনৰ হালধীয়াৰ মাজত হেৰাই গ’ল ৷ মাথো হাঁহিবোৰ কঁপি কঁপি ভাঁহি আহিল।
   …আৰু ক’ৰ’বাত নিস্তৰংগ গীটাৰৰ ষ্ট্ৰিঙত বাজি উঠিল অস্থায়ী অন্তৰা …!
# সমাপ্ত