বন্ধুুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 8

     " সেইকাৰণে কেতিয়াবা নিজক আঘাত কৰো ৷ বৈ অহা তেজবোৰৰ লগত দুখবোৰ ওলাই অহা যেন লাগে। ক্ষন্তেকীয়া শান্তি ৷ হয়তো মনটোক divert কৰাৰ এক বিফল চেষ্টা ৷" তাই কঁপিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল , " এতিয়াও কৰ এইবোৰ ?"  সি হাঁহিলে " ইমান ভয় কিয় খাইছ’ ! নাই দে আজিকালি বাদ দিছো ৷ মাজত মই স্ৱাৰ্থপৰ হৈ গৈছিলো ৷ এতিয়া বুজিছো নিজৰ নহ’লেও আনৰ বাবে হাঁহিব লাগিব ৷ " তাইৰ যেন বিশ্বাস হোৱা নাই ৷ তাই চিনি পোৱা দীপেই নে ! লাহেকৈ তাই ক’লে " চিগাৰেট এটা জ্বলাই ল’ ৷" তায়ো বুজি পায় কিছুমান সময়ত এইডালৰ প্ৰয়োজন ৷ চিগাৰেট এটা জ্বলাই ক’লে " প্ৰেমত নপৰিবি কেতিয়াও বুজিছ’ ৷" " কিয় ?" …"নিচা এইবোৰ ৷ পাৰিবি চিগাৰেটৰ ধোঁৱাৰ মাজত নিজৰ এখন পৃথিৱী গঢ়িব ?" তাইৰ চকু দুটা সেমেকি উঠিল ৷ সি কৈ গ’ল " তাইক ভালপাওঁ মই ৷ এতিয়াও ৷ মোৰ সুখ তাইৰ হাঁহিত ৷ কিন্তু মোক দেখি যেতিয়া তাই প্ৰশ্ন কৰে ’তুমি কোন ?’ হেঁপাহবোৰ আৰু সেউজীয়া হৈ নাথাকিল ৷" আন্ধাৰত সি নেদেখাকৈ তাইৰ গালদুখন তিতি গ’ল ৷ হয়তো তাৰ চকুযোৰো সেমেকিছিল ৷ " কি হ’ল ভয় খালি নেকি ! ধেৎতেৰি ধেমালিহে কৰিছো ৷ প্ৰেমত পৰিবি বুজিছ’ ৷ প্ৰেমে ভিৰৰ মাজত নিজৰ পৰিচয় গঢ়াৰ সাহস দিয়ে ৷" সি হাঁহিলে ৷ মানুহে অনিচ্ছাস্ৱত্বেও হাঁহিলে গ’ম পোৱা যায় । কিছু সময়ৰ নীৰৱতা ৷ সি নিস্তব্ধতা ভাঙিলে " তই যা দেৰি হৈছে ৷" তাইয়ো কি ক’ব ভাবি নাপাই তাৰ কান্ধত ক্ষন্তেকৰ বাবে হাতখন এবাৰ থৈ উঠি আহিল ৷ ঠাণ্ডাও বাঢ়িছে ৷ জেকেটৰ চেইনডাল ভালকৈ মাৰি ল’ব লাগে বুলিও তাইৰ ভাৱ অহা নাই ৷ মাথো তাৰ কথাবোৰ মূৰত চাকনৈয়াৰ দৰে ঘূৰি আছে ৷ যেন এইমাত্ৰ এখন উপন্যাস পঢ়িলে ৷ কিছুমান বুজিলে, কিছুমান আধৰুৱা হ’ল আৰু কিছুমান এতিয়াও ৰহস্য !
    … " অ’ই উঠ্‌ জল্‌দি ৷ কি ভাবি আছ’ ৷ সপোন দেখিছ’ নেকি !" আকাশৰ চিঞৰত তাইৰ সম্ভিত ঘূৰি আহিল ৷ ইফালে সিফালে চাই পৰিস্থিতিটোৰ বুজ লওঁতে কিছুপৰ গ’ল ৷ পুলিছে খেদিছে সবলোকে ! উফ্‌ অকমাণ সময় বহিবও নিদিয়ে শান্তিত ৷ ইমান সময় চাৰিটাই নীৰৱেই বহি আছিল ৷ সিহঁতে কিবা কৈছিল যদিও তাইৰ কাণত সোমোৱা নাছিল ৷ Sometime silence between 2-3 people is comfortable ! লাহে লাহে খোজ কাঢ়ি নামি আহিল সিহঁত ৷ এটাই এটাক ঠেলিছে, জোকাইছে ,মাৰিছে…মুঠৰ ওপৰত শান্তি নাই ৷ শেষত এৰা এৰি হ’ব হ’ল ৷ মনটো গধুৰ লাগিছে। …" So, ভাই, bye bye, আমি আহিমেই সোনকালে ৷ বেছিদিন নাই ৷ তই ভালকে থাকিবি ৷ শান্তিত থাক্‌ বুলি নকওঁ, কাৰণ আমিয়ে নিদিওঁ থাকিব !" সিহঁতে হাঁহিলে ৷ তাইৰ ডিঙিটো সোপা মাৰি ধৰিলে ৷ " ভালকে থাকিবি তহঁতেও ৷ যা তা কামবোৰ কৰি নুফুৰিবি ৷ আৰু মোক পাহৰি নাযাবি কিন্তু, নহ’লে মাৰ দিম ধৰি ৷ Take care & happy journey ! bye ..miss you !” বুলি কৈ তাই আৰু ঘূৰি নাচালে ৷ কেতিয়াও নোৱাৰে চাব ৷ কাৰণ চালেই তাই দুৰ্বল হৈ যায় ৷ চকুপানীক বাধা দিয়া সামৰ্থ যে তাইৰ একেবাৰেই নাই !
    সিহঁত যাবগৈ ৷ লাগিলেই কাষত নাপাব ৷ কিন্তু তাৰ বাহিৰে জানো কিবা সলনি হ’ব ! একেই থাকিব সকলো ৷ আকৌ whatsapp ৰ virtual দুনিয়াখনত লগ হ’ব ৷ আকৌ কিছুমান অদৰকাৰী হ’লেও বহু সময়ত দৰকাৰী হৈ পৰা virtual তৃপ্তি ! …তাইৰ জীৱনত ৰাগৰ সুৰ আছে, আকাশৰ নীলা আছে আৰু দীপৰ পোহৰ আছে …বেলেগ আৰু কি লাগে !
     …And the journey continues …
“ য়াৰো দোস্তি বৰি হি হসিন হে, য়ে না হো তো ক্যা ফিৰ বোলো য়ে জিন্দগী হে…”

সমাপ্ত !

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 7

     দুপৰীয়া ভাতকেইটা খাই গাৰুটো লৈ ৰিমে বিচনাত বাগৰ দিছে মাত্ৰ ফোনটো বাজি উঠিল …" Raag calling". তাই ধৰিলে " ক’ কি হ’ল ৷"…" আজি চাৰিটাত পোৱাকে আহিবি হা ৷" তাই অলপ আচৰিত হৈ সুধিলে " ক’ত যাব লাগে ? বিজয়াদশমী চোন ৷"…" মূৰ্খ কালি কি কৈছিলো মনত নাই ? চান্দমাৰি ব্ৰিজ ৷"…"নাযাওঁ নেকি এলাহ লাগিছে ৷"…" নচলিব এইবোৰ ৷ আমিকেইটা পৰহি যামেই ৷ তাৰ পিছত আৰু ছমাহ ৷ বাহ ! যোৱাৰ আগত এবাৰো লগ নকৰ। এই প্ৰেম, এই দোস্তি !" অলপ emotional blackmail কৰিলেই ৰিম মান্তি হ’ব বুলি সি ভালকৈ᪅জানে ৷
      ৰাস্তাত বাছ কম ৷ দোকানবোৰো প্ৰায় বন্ধ ৷ পূজা মণ্ডপবোৰ কইনা উলিয়াই দিয়া ৰভাতলীৰ দৰে নিস্তেজ ৷ মানুহ-দুনুহ নাই ৷ তাইৰ মনটো কিবা গধুৰ লাগি গ’ল ৷ তাই আৰু ৰাগ গৈ পায় মানে দীপ আৰু আকাশ ইতিমধ্যেই বহিয়ে আছিল ৷ দীপে চিগাৰেট এটা টানি কিবা ভাবি আছে ৷ ইফালে আকাশ coc ত attack দিয়াত ব্যস্ত ৷ তাইৰ মানে এইটো দেখিলেই ম’বাইল দলিয়াই দিবলৈ মন যায় ৷ গোটেই কেইটা বহিল ৷ এখনৰ পিছত এখন ট্ৰাক মূৰ্তি লৈ গৈছে ৷ চাৰিওফালে ঢাক ঢোলৰ শব্দ ৷ দীপে তেতিয়াও চিগাৰেটটো এৰা নাছিল ৷ " চৰ মৰাৰ আগত সেইটো পেলা ৷" ৰিমৰ খং উঠিল ৷
     …কেইটামান মাহৰ আগৰ কথা ৷ এদিন এই চান্দমাৰি ব্ৰিজত বহিয়েই তাই এখন 'উপন্যাস' পঢ়িছিল ৷ জীৱন্ত উপন্যাস ৷ বুজা নুবুজাৰ মাজত ৷ ডিচেম্বৰৰ সন্ধিয়াবোৰ বৰ সোনকালে নামে ৷ হেঙুলীয়াবোৰো কুঁৱলীয়ে ঢাকে ৷ শীতৰ সন্ধ্যাবোৰো ৰহস্যময়ী ৷ কেতিয়াবা যদি সপোন সৰে কেতিয়াবা আকৌ বিষাদ নামে ৷ ৰিম আৰু দীপ ব্ৰিজত বহিছে ৷ তাই আহিছে কিছুমান প্ৰশ্নৰ উত্তৰ বিচাৰি ৷ পশ্চিম আকাশত ভাগৰুৱা বেলিটো হেৰাই গ’ল ৷ তলৰ বাটটোত চকুৰে মণিব পৰালৈকে মাথো গাড়ীৰ পোহৰ, streetlight …কুঁৱলীয়ে অস্পষ্ট কৰি তুলিছে ৷ দীপে পকেটৰপৰা চিগাৰেট এটা উলিয়াই জলাই ল’লে ৷ "তই চিগাৰেট কিয় এৰিব নোৱাৰ ? কৈ কৈ ভাগৰি গৈছো৷ " সি একো নামাতিলে ৷ মাথো মুখৰ পৰা ধোঁৱাবোৰ উলিয়াই দিলে ৷ ধোঁৱাবোৰ কুন্দলী পকাই কুঁৱলীৰ লগত মিলি গ’ল ৷ " কি শান্তি বিচাৰি পাৱ’ চিগাৰেটডালত ?" সি তেতিয়াও নিমাত ৷ ৰিমৰ অসহ্য লাগিল ৷ সি নিস্তব্ধতা ভাঙিলে " মানুহক কিমান তললৈ নমা দেখিছ ? …মই দেখিছো ৷" শেষ হৈ অহা চিগাৰেটটোলৈ এবাৰ চাই মাটিত পেলাই লাহেকৈ ভৰিৰে মোহাৰি পেলালে ৷ " ঘৰৰ মানুহবোৰৰ আগত যেতিয়া নিজৰে দোষী দোষী অনুভৱ হয়, চকুত চকু থৈ কথা কোৱা সাহস নাথাকে, এনে লাগে নিজকে শেষ কৰি পেলাম ৷ " সি এবাৰ হাঁহিলে ৷ " কিন্তু guts বুজিছনে, guts . ইমান guts নাই ৷"
( to be continued )

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 6

     এনেদৰেই চলি থাকে সিহঁতৰ দিন ৰাতিবোৰ ৷ ভাল-বেয়া , কাজিয়া - অভিমানৰ মাজেৰে ৷ পূজাৰ বতৰ ৷ গোটেইকেইটা গুৱাহাটীত ৷ এদিন ওলাল পূজা চাওঁ বুলি ৷ দিনটো সিহঁতে তাইক ঘূৰায় মৰিছে খোজ কঢ়াই ৷  উফ্‌ ! তাইৰ ভৰি বিষাই গৈছে ৷ পূজাৰ বন্ধৰ কেইদিন ক্লাছ পাতিও নাই বাবে নিশা দুপৰলৈকে সিহঁতৰ আড্ডা বহে ৷ As usual, victim ৰিম ! সিহঁতৰ whatsapp ৰ দুনিয়াখন সাৰ পাই উঠে ৷ ৷ ৰাগে ক’লে " কালি বিজয়া দশমী। চান্দমাৰি ব্ৰিজ ওলা গোটেই কেইটা ৷" ৰিমৰ লগে লগে আপত্তি " আজিৰ দিনটো ঘূৰাই হেঁপাহ পলোৱা নাই হা ৷ ভৰিৰ বিষত থাকিব পৰা নাই। নাযাওঁ মই ৷" আকাশে আহি আকৌ মাজতে মাত দিব " কি কৰিছ’ সবে ?" অলপ পিছত দীপে পঠিয়ালে আধা শেষ হোৱা চিগাৰেট এটাৰ ফটো ৷ ৰিমৰ খং উঠিল ৷ তাইৰ খংটো হঠাৎ উঠি যায় ৷ এই চিগাৰেট খোৱাৰ নামত তাইৰপৰা কিমান যে গালি খায়  তাৰ হিচাপ নাই ৷ তায়ো শেষত গালি পাৰি ভাগৰি যায়। ইমান কোৱাৰ পিছতো যেতিয়া নুশুনে তাইৰ খঙত কান্দি দিওঁ যেন লাগে ৷ তাই জানো সিহঁতৰ বেয়া ভাবি কেতিয়াবা কিবা কৈ পাইছে ! যেতিয়াই গালি দিয়ে সিহঁতৰ ভাল হওঁক বুলিয়েই দিয়ে ৷ সিহঁতেও চাগে সকলোতকৈ বেছি গালি তাইৰ পৰাই খায় ৷ কিবা কাৰণতেই হওঁক বা কাৰণ নোহোৱাকৈয়ে হওঁক ৷  ৰিমৰ খং উঠা দেখি ৰাগে কথাটো পাতলাবলৈ ক’লে " ৰিমে যে নাচি আছ’ video কৰি পঠা চোন। "  তাই খঙতে কয় " যা কি কৱ, কিবা লিখি আছো চা ৷" বুলি পঠোৱা ফটোখনত বহীখনৰ কাষত এটা cake ৰ পেকেট ৷ বেগত আছিল ৷ হঠাৎ পালে ৷ খাম বুলি সেই ৰাতিখন পেকেটটো উলিয়াই ল’লে আৰু ৷ সিহঁতৰ চকু পেকেটটোতহে ৷ আকাশে মাত দিলে " অ’ চা চা ওপৰত কিতাপ বহী, তলত খ’ বস্তু ৷" ৰাগে যোগ দিব আকৌ " ৰিমৰ বেগত কি কি থাকে বে ৷ যি লাগে সব পায় ৷ multi utility bag . " আৰু দীপ, সি নকয় কি "অহ্‌ তো সব আছে ৷ Fridge এটাও আছে ভিতৰত সেইকাৰণে cake টো ভালে আছে। tv ,AC , ফেন সব আছে ৷ আৰু কি জান’ নে নাই বানপানীতো চিন্তা নাই, চুইছ টিপিলা নাওঁ ও  ওলাই আহে বেগৰপৰা ৷" হাঁহি হাঁহি এটাই সুধিলে "কি কোম্পেনীৰ নো ?" তাই একো ক’বই নাপায় বেলেগ এটাই "Barmuda Triangle বে ৷ সেইকাৰণে ইমান Capacity আছে ! "  - সিহঁতে তাইৰ mood ঠিক কৰিব ভালকৈ জানে ৷  অলপ আগতে দীপক গালি দি থকা ছোৱালীজনী এতিয়া হাঁহি হাঁহি ৰঙা পৰি গৈছে ৷ সেইকাৰণে তাই সিহঁতক ভাল পায় ৷ বুজি পায় সিহঁতে তাইক ৷
( to be continued )

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 5

    যেতিয়া যি situation এ নহওঁক কিয় ৰাগ সদায় আছে ৷ …পৰীক্ষা তাইৰ ভয় লাগে, কিন্তু কাকো নেদেখায় ৷ সি যেতিয়া ফোন কৰে তাই ৰ’ব নোৱাৰে,ভয়তে চকুপানী ওলাই যায় ৷ ৰাগ বুজোৱাত অৱশ্যে ভাল। তাই কিন্তু একেবাৰেই নহয় ! বুজালে তাই শান্ত হয় ৷ আকৌ ৰাতি শুৱাৰ আগত যিমান দেৰি হ’লেও এবাৰ ফোন কৰে " একদম টেনচন নল’বি ৷ সব ভাল হ’ব ৷ ভাবি ল’বি মই তোৰ কাষত বহি গালি পাৰি আছো ৷" তাই সাহস পায় ৷ ৰিমেও যিকোনো situation ত তাৰ লগত থাকে ৷ সি নক’লেও বুজি পায় কেতিয়া ৰাগক তাইৰ প্ৰয়োজন ৷
     কিন্তু ৰাগৰ লগত থকাৰ দৰে বাকী দুজনৰ সকলো সময়তে জানো তাই লগত থাকিব পাৰিছে ! কেতিয়াবা যদি পৰিস্থিতিয়ে বাধা দিছে কেতিয়াবা ego ই ৷ আকাশৰ লগতো  সকলো ঠিকেই চলি আছিল ৷ তাক বিশ্বাস কৰে তাই । বিনাদ্বিধাই সকলো খুলি কয় ৷ তাই বহুত বেছি introvert . তথাপি যিমানখিনিলৈ ক’ব পাৰে বুলি ভাবে তাই কয় ৷ কেৱল আকাশ নহয়, তিনিওজনকে কয় ৷ তাইয়ো বিশ্বাস কৰিছিল সি সকলো খুলি কয় বুলি ৷ At least তাইৰপৰা নুলুকুৱায় ৷ …সিহঁতৰ প্ৰায়ে খুত খাত লাগিয়ে থাকে ৷ সি তাইক জোকায় ৷ তাই অভিমান কৰে সঁচা কিন্তু বেয়া পাব নোৱাৰে ৷ স্কুলত কিমানে সিহঁতৰ সম্পৰ্কটো কিমান ধৰণে যে ভাবিছিল ৷ বহুতে আনকি তাইক সুধিছিল ও, বহুতেই আকৌ মনে মনেই ভাবি লৈছিল ৷ উফ্‌ ! কি যে হ’ব ,কাক কিমান বুজাবা ! স্কুলৰ পাছত কলেজ বেলেগ হ’ল ৷ লগ পোৱা প্ৰায় নহয়েই ৷ কিন্তু দূৰত্বই জানো বন্ধুত্ব কম কৰিব পাৰে ? নাই , কেতিয়াও নোৱাৰে ৷ সময়হে কেতিয়াবা কঠিন হয় ৷ সকলো ঠিকেই চলি আছিল ৷ হঠাৎ জানো কি হ’ল, সকলো চোন কিবা খেলি মেলি হৈ গ’ল ৷ বিশ্বাস বৰ ডাঙৰ বস্তু ৷ কোনোবাখিনিত কিবা এটা আউল লাগিল ৷ এটা দিন  কথা নপতাকৈ পাৰ নকৰা ৰিম আৰু আকাশৰ মাজত চাৰিটা মাহ মৌনতাৰে পাৰ হৈছিল ৷ তাই এদিন গোটেই ৰাতি কান্দিছিল ৷ নাজানে কিয়- তাৰ ওপৰত খং উঠিছিল নে তাইৰ নিজৰ ওপৰত, অভিমান হৈছিল নে বন্ধুত্ব ভঙাৰ ভয় তাই নাজানে ৷ কেতিয়াবা খুব মন গৈছিল খবৰ ল’ব ৷ " কি খবৰ " বুলি type কৰাৰ পাছতো ক’ৰপৰা জানো তাইৰ আঙুলি আৰু send option টোৰ মাজত ego আহি যায় তাই নাজানে ৷ সেমেকি উঠা চকুযোৰ আওকান কৰি ম’বাইলটো লাহেকৈ বন্ধ কৰি থয় ৷ সি কিন্তু প্ৰায় তাইৰ খবৰ লৈছিল আৰু তাই যিমান পাৰি চুটিকৈ reply দি থৈছিল ৷ হোষ্টেলৰ জীৱন আৰম্ভ হৈছিল তাৰ ৷ লগতে আৰু বহুতো ঘাত- প্ৰতিঘাত ৷ ৰেগিং খাই পাৰ কৰা সেই কঠিন সময়খিনিত যেতিয়া আকাশক তাইৰ আটাইতকৈ বেছি প্ৰয়োজন আছিল তাই তাৰ খবৰ এটা ল’ব লাগে বুলিও ভবা নাছিল ৷ মাহৰ মূৰত যেতিয়া চৰ খাই দাগ পৰি থকা তাৰ গাল দুখন দেখিছিল সি নেদেখাকৈয়ে ৰিমে উচুপিছিল ৷ তাই এতিয়াও regret কৰে ৷ When he was dealing with such a hectic life , তাই এবাৰলৈয়ো সোধা নাছিল " কেনে আছ’ " বুলি ৷ …এতিয়া সকলো আগৰ দৰেই normal . ধৰিব নোৱাৰি কোনোবাখিনিত যে কিবা এটা ঘটিছিল ৷ কিন্তু সেই চাৰিটা মাহ ৰিমে পাহৰিব পৰা নাই ৷ কেতিয়াবা খং উঠে তাইৰ, নিজৰ ওপৰত, আকাশৰ ওপৰত আৰু সময়ৰ ওপৰত ৷
( to be continued )

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 4

   কেতিয়াবা আকৌ এইবোৰ ধেমালিয়েই extreme point পায় গৈ ৷ তেতিয়া বেয়া কৈ কাজিয়া লাগে ৷ ৰিমৰ b'day ৰ দুদিনমান আগতে ঘটিছিল কিবা এটা আকাশ আৰু দীপৰ লগত ৷ সিহঁত দুয়ো ৰাতি তাইক wish কৰিবলৈও ভয় কৰিছিল ৷ ইফালে তাই কাজিয়াৰ কথা কাহানিবাই পাহৰিলে ! আনহাতে ৰাগ ৷ তাৰ লগত অৱশ্যে কাজিয়া লগা নজিৰ নাই ৷ b'day ৰ ৰাতি আকৌ ৰাগ আৰু প্ৰীতিৰ হেতা ওপৰা লাগে কোনে আগতে ৰিমক wish কৰিব ! 12 টাৰ 10 মিনিট আগতেই ফোন কৰি বেলেগে wish কৰিব নোৱৰাকৈ line busy কৰি থৈ দিয়ে ৷ শেষত যেতিয়া কয় " ঐ শুন না, I love u " তাইৰ চকুপানী বৈ আহে ৷ তাইয়ো তাক ভাল পায় বন্ধু হিচাপে, ভাই হিচাপে ৷ কিন্তু বহুতেই আকৌ কথাবোৰ বেলেগকৈ ভাবে ৷ সিহঁতেও অৱশ্যে  বৰ বেছি পাট্টা নিদিয়ে ৷  কলেজত প্ৰথম ভৰি দিয়াৰ পিছতেই সিহঁতৰ সম্পৰ্কটো কিমানে কিমান ধৰণে যে ভাবিছিল ! সময় যোৱাৰ লগে লগে সকলোৱে salute কৰিছিল…বন্ধুত্ব এতিয়াও জীয়াই আছে ৷ দুয়োৰে practical ৰ group ও এটাই আছিল ৷ উফ্‌ কি কি যে উৎপাত কৰা নাছিল lab ত ! chem lab ত কিমান কি chemical মিহলাই নিজেই কিবা কিবি experiment কৰিছিল ৷ কেতিয়াবা যদি ধোঁৱা ওলাইছিল কেতিয়াবা টেষ্ট টিউব ফাটিছিল ৷ Bio lab ত তো ক’বই নালাগে ! সিহঁতৰ চাৰ্কাছ পাৰ্টী আৰম্ভ হৈ যায় ৷ ৰিমে bio ভাল পায় ,ইফালে ৰাগে একেবাৰেই নাপায় ৷ তথাপি তাইৰ লগত অকমাণ সময় বেছিকৈ কটাবলৈ bio tuition ও লৈছিল একেলগে ৷ Tuition ৰ শেষতো আড্ডাৰ শেষ নাই ৷ Ice cream খাই খাই আধা বাট খোজ কাঢ়ে ৷ কলেজ বুলি ক’লে তাইক ৰাগৰ নামটোৱেই আগতে দৌৰি আহে ৷ ৰাতিপুৱা তাইৰ দেৰি হ’লে " অ’ই মোৰ এটা seat ৰাখি থ’বি ৷" আৰু সিও ধুনীয়াকৈ তাৰ কাষতেই ঠাই উলিয়াই থয় ৷ ৰাগৰ বাবে কলেজ মানে ৰিমৰ dialogue বোৰ " বাছষ্টেণ্ডত ৰখ একেলগে যাম ৷" "টিফিন খাবি ?" "ব’ল ছাতি নোহোৱাকে বৰষুণত যাওঁ ৷" " এহ বান্দাৰ দোইলে দিম ৷ " " এহ ছলি আফ্‌লে দিম তোক ৷" -এইবোৰ অবিহনে যেন সকলো খালি !  সিহঁতৰ এজন ছাৰ আছিল ৷ কোনোদিন student ৰ লগত eye contact নহ’ল ৷ সদায় চুকবোৰৰ মকৰাজাল চাই চাইয়ে বুজালে আৰু সিহঁতে কি বুজিলে নাজানে কিন্তু তাৰ মাজতে টিফিনৰ বাদাম, চানা ঠিকেই খালে ৷ ক্লাছটো শুই, ছবি আঁকি , কটা কটি খেলিয়ে পাৰ কৰিলে ! …কিমান দিন যে বাৰিষা গুৱাহাটী ডুবিল আৰু সিহঁতেও পানী ভাঙি ঘৰ পালে তাৰ হিচাপ নাই ৷ তাই সেই পানীৰ মাজতো উৎপাত কৰে ৷ অৱশ্যে ৰাগ লগত থাকিলে তাইৰ ভয় নাই ৷ কেৱল বানপানী নহয় জীৱনৰ প্ৰতিতো খোজতে সি আছে ভাল বন্ধু হিচাপে ৷ তাই ভালকৈ জানে সি নিজে উজুতি খালেও তাইক পৰিবলৈ নিদিয়ে ৷
( to be continued )

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 3

     ৰিম, প্ৰীতি আৰু মিতাৰ আগৰ পৰাই এটা কুইজৰ গ্ৰুপ আছিল ৷ মাজতে আহিল ৰাগ, সিহঁতৰ competitor . অৰ্থাৎ শত্ৰুৰ list খনত আৰু এটা নাম add হ’ল ! লাহে লাহে বন্ধুত্ব বাঢ়িল ৷ ক’ব গ’লে কুইজেই main কাৰণ ৷ কিন্তু ৰিম আৰু অনুৰাগৰ team, always results into a 'শনি লগা' group ! য’তে নগ’লেও হাৰিবই ৷ ৰিমৰ ভাষাত ক’ব গ’লে এই বন্ধুত্ব ইমান 'খাচ' নাছিল ৷  কলেজে কি যাদু কৰিলে সিহঁতে নাজানে কিন্তু সিহঁতক যেন বহুখিনি ওচৰ চপাই আনিলে ৷ তাই আটাইতকৈ বেছি বিশ্বাস কৰা ল’ৰাজনো ৰাগ, যাৰ আগত খুলি কান্দিব পাৰে সেইজনো ৰাগ ৷
    ইহঁত তিনিটাক দেখিলে এটা কথা ভাবি ৰিমৰ বিৰাট হাঁহি উঠে , "এক লড়কা ওৰ এক লড়কী কভি দোস্ত নেহি বন সক্‌তে !" - কোনজন মহাপুৰুষে কৈছিল বা ! মিছা বুলি প্ৰমাণ কৰা ক্ষমতা তাইৰ আছে অৱশ্যে ৷
     সিহঁতৰো এখন নিজৰ দুনিয়া আছে ৷ whatsapp, facebook ৰ দুনিয়া ৷ লগ নোপোৱা সময়বোৰত তাতেই virtually লগ হয় সিহঁত ৷ উফ্‌ ! কিমান যে শেষ নোহোৱা কথা ! ফুচুৰি মাৰোতেই দিন যায় ৷ হঠাৎ আকৌ serious topic ও আহি যায় ৷ যিয়েই নহওঁক শেষত গৈ থৈ কিন্তু victim ৰিমেই হয় ! তিনিওটাই মিলি তাইক এনেকৈ কামুৰ দিয়ে, শেষত তাই কান্দিব বাকী ৷ কেতিয়াবা আকৌ হাঁহিত পেটৰ নাড়ী ডাল ডাল হয় ৷ সিহঁতৰ এই দুনিয়াখন সাৰ পায় ৰাতি সকলো শুৱাৰ পিছত ৷ তেতিয়া তাইৰ হাঁহি ৰখাবলৈ বিচনাত গাৰুটোৰ বাহিৰে একো নাথাকে ৷ মুখত গাৰুটো হেঁচি ধৰি ৰিমৰ কেতিয়াবা উশাহ নোপোৱা হৈ মৰি থাকিব যেনেই লাগে ৷…তাইৰ খংটো উঠে তেতিয়া, যেতিয়া ৰাতি ১টা বজাত সিহঁতে তাইৰ বিয়াৰ কল্পনা কৰে ৷ উফ ! তাইৰ মূৰ গৰম ৷ কি কল্পনা বাপ্‌ৰে ! তিনিওটাই বেলেগ বেলেগ ধৰণৰ ল’ৰাৰ বৰ্ণনা দিয়া আৰম্ভ ! অৱশ্যে ৰাগ এই ক্ষেত্ৰত অলপ কম ৷ কিন্তু মাজতে আহি সিও জ্বলা জুইত ঘিঁ ঠিকেই ঢালে ! আৰু নামবোৰ ? সত্যযুগৰপৰা বাছি বাছি আনে আৰু ! আকাশে এটা নাম কৈ ক’ব "চা ইয়াৰ নাম দেখিয়ে গ’ম পাই সি যে maths ৰ teacher !" দীপে আকৌ ক’ব " ৰিমক ৰাতি banana shake  লগা হ’ব ৷ বেচেৰা গিৰিয়েকে ক’ব নাই বুলি ৷ তাইয়ো নাচোৰবান্দা ! কলগছৰ shake হ’লেও লাগিব বোলে ৷" - উফ্‌ ! ইফালে তাইৰ হাঁহেই নে কান্দেই অৱস্থা ! আনফালে খঙে চুলিৰ আগ পায় গৈ !
    বিচাৰি বিচাৰি nick name দিয়াত সিহঁত expert ! ক’ৰপৰা যে কিছুমান অদ্ভুত নাম বাছি উলিয়ায় তাইৰ ! বিস্কুট ! না তাই বিস্কুট খাই ভাল পায় না বিস্কুটৰ লগত কিবা কাহিনী আছে ! কথা নাই বতৰা নাই আকাশে আৰম্ভ কৰিব " আজি জান’ মই লুটি গ’লো ৷ 50 পেকেট hide & seek শেষ ৷" ৰাগে মাজতে আহি মাত দিব "ইস্‌ ! ৰিমে পালে চাগে তোক ৷ সিদিনা মোকো বাছৰপৰা নমাই আনি বিস্কুট খাইছে ৷ দোকানী পাগ্‌লা হৈ গৈছে !" আৰু দীপ ! সি একো নক’ব নে ! সি আৰু ওপৰত " ইস্‌ মোৰ যে আৰু অৱস্থা বেয়া ৷ loan লৈছো এটা বিস্কুট খোৱাব ৷ বেংকে দিবই ভয় কৰিছে ইমান amount ." - seriously ? বিস্কুট ! সিহঁতে বকি আছে কি ! হৈ আছে কি ! 'বিস্কুট আখ্যান' মুঠৰ ওপৰত তাইৰ মূৰত নোসোমায় ৷ ইফালে খঙত ৰঙা পৰি যায় ছোৱালী !
( to be continued )

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale ) part # 2

     আন্ধাৰ নামিল লাহে লাহে ৷ সিহঁতেও ঘৰলৈ বুলি খোজ ল’লে ৷ উজান বজাৰৰ গছবোৰৰ মাজে মাজে Street light বোৰ জ্বলি উঠিল ৷ হেল’জেনৰ পোহৰত কিবা এটা বুজাব নোৱৰা মাদকতা আছে ৷ ৰিমে ভাল পায় ৷ নদীৰ এচাটি ঠাণ্ডা বতাহে চুই গ’ল সিহঁতক ৷ সিহঁতৰ লগত থাকিলে তাইৰ কেতিয়াও কোনোবা বিশেষ এজনৰ অভাৱ অনুভৱ নহয় ৷ নালাগে তাইক ৷ ইহঁতেই যথেষ্ট ৷  আকাশে যদি গাড়ীয়ে খুন্দিয়াব বুলি ৰিমক বাওঁফালে ঠেলি দিয়ে , ৰাগে ৰাষ্টাটো হাতত ধৰি পাৰ কৰাই দিয়ে ৷ আৰু দীপ ? সি সদায় ওলোটা ! লাহেকে মাত দিব " তাইক ৰাষ্টাৰ মাজত ঠেলা মাৰি দেচোন গাড়ীখনৰ আগত ৷"… কিন্তু তাইয়ো ভালকৈ জানে কিবা এটা বিপদ হ’লে আকাশ আৰু ৰাগৰ লগত সিও লগে লগেই দৌৰি আহিব ৷ সিহঁতক আজিকালি বহুত দিনৰ মূৰতহে লগ পায় ৷ গোটেইকেইটা হোষ্টেলীয়া হ’ল ৷ বহু মাহৰ মূৰত এনেকৈ বহিবলৈ পায় ৷ তাই ৰৈ থাকে বিহু পূজালৈ ৷ আকাশ যদিও বেছি দূৰত নাথাকে তথাপি ব্যস্ততাৰ মাজত লগ কৰা সময় নাই ৷ ৰিমৰ মাজে মাজে বুকুখন গধুৰ হৈ যায় ৷ আমিবোৰ যে কিমান ব্যস্ত হৈ পৰিছো ভাবিলে ভয় লাগে ৷ সৰুকালৰ দিনবোৰেই ভাল আছিল ৷
    প্ৰথম শ্ৰেণীত প্ৰথম বাৰৰ বাবে লগ পাইছিল আকাশক ৷ বৰ বিশেষ একো মনত নাই যদিও তাৰ পিছত আৰু তাক পাহৰিব লগা situation হয়তো অহা নাই। উজ্জল চকু দুটাৰে এখন মৰম লগা মুখ ৷ ৰিমতকৈ কিন্তু চাপৰ ৷ আৰু এতিয়া ? তাই মূৰ তুলি চাব লাগে তালৈ ৷ তাৰ ভাষাত ' height matters'. ৰিমৰ উঠে খং ! ৰিমৰ লগত তাৰ বন্ধুত্ব কেতিয়াৰ পৰা কেনেকৈ কোৱা টান ৷ সময়ৰ সোঁতত অচিনাকী মুখবোৰ কেতিয়া কেনেকৈ আপোন হৈ পৰে ধৰিবই নোৱাৰি চোন ৷ মাজে মাজে তাই ভাৱে ল’ৰালিৰ সেই দিনবোৰ আকৌ ঘূৰাই পোৱাহেঁতেন ! সেই বকুলৰ মালা গঁথা দিনবোৰ, কৃষ্ণচূড়াৰ পাহিৰে নখ বনোৱা, চম্পা ফুলৰ আঙঠি বনোৱা, কাগজৰ নাওঁ সজা দিনবোৰ…এতিয়াৰ দৰে অন্ততঃ যান্ত্ৰিক নাছিল ৷
    দীপকো সৰুতেই পাইছিল ৷ কিন্তু ইমান এটা close নাছিল ৷ চাব গ’লে স্কুলত থকালৈ একোৱে নাছিল ৷ কলেজ পোৱাৰ পিছত সেই স্কুলৰ নিগনিটোও ডাঙৰ হ’ল ৷ তাৰ লগত বন্ধুত্বটো কেনেকুৱা কোৱা টান। দিনৰ দিনটো ৰিমক জলাই মাৰে, কিন্তু নোম শিয়ৰি উঠা dark secret বোৰো তাইকেই কয় ৷ সি এদিন তাইক কৈছিল তাইৰ হেনো 'নাহৰৰ নিৰিবিলি ছাঁ' ৰ 'ভাস্বতী' চৰিত্ৰটোৰ লগত বহুখিনি মিল আছে ৷ তাৰ পিছত কিন্তু ৰিমৰ সেমেকি উঠা চকুযোৰ সি দেখা নাছিল ৷
    অনুৰাগ…তাইৰ ৰাগ ৷  সিহঁতৰ সম্পৰ্কটো বুজাই কোৱা হয়তো অকমাণ অসুবিধা হ’ব ৷ বাকী দুজনতকৈ ৰিম ৰাগৰ ওপৰত অলপ বেছি dependent . ক্লাছ এইটত প্ৰথম আহিয়ে তাৰ যি ওস্তাদি ! ৰিমৰ একেবাৰে দেখিব মন নগৈছিল ৷
( to be continued )

বন্ধুত্ব, প্ৰেম, অভিমান…ইত্যাদি (2) ( Another friendship tale) part # 1

      সন্ধিয়াৰ উজান বজাৰ ঘাট ৷ মানুহৰ ব্যস্ততা বাঢ়িছে ৷ খেলি মেলি পৰিৱেশ ৷ কিন্তু তাৰ মাজতে যেন কিবা এটা আছে নিজক পাহৰি যাব পৰাকৈ ৷ পূজালৈ মাজত দুদিন ৷ ক’ৰবাত শেৱালি ফুলিছে ৷ বতাহত কোমল গোন্ধ এটা ভাহি আহিল ৷ লাহে লাহে দিনবোৰো চুটি হৈছে ৷ নদীৰ বুকুত বেলিটো হেৰাই যাবলৈ বেছিপৰ নাই ৷ দূৰৈত এখন ঘৰমূৱা নাওঁ। লাহে লাহে আগবাঢ়িছে ৷ কিবা এটা ভাল লাগিছে ৷ …" ধেৎতেৰি আকাশে কিয় ইমান দেৰি কৰিছে বাৰু ৷ আন্ধাৰে হ’ব এতিয়া ৷" নিস্তব্ধতা ভাঙি ৰিমে খঙেৰে চিঞৰি উঠিল । দীপে হাঁহি হাঁহি ক’লে, "হওঁক দে আন্ধাৰ ৷ তোক নো কোন সোপাধৰাই দাঙি নিব !" কাষত বহি থকা অনুৰাগেও হাঁহি দিলে " আমাৰ ৰিমক সোপাধৰাইয়ে ভয় কৰে ! Label আছেতো ৷" …" অ’ই ৰাগ বেছি হাঁহি নাথাক ৷ মাৰ খাবি কিন্তু ৷" ৰিমৰ খং উঠিছে ৷ তেনেতে আকাশে পিঠিত বেগখন লৈ ঘামি-যামি আহি সিহঁতৰ ওচৰত বহিল ৷ ৰঙা পৰি আহিছে ল’ৰাটো ৷ "বাপ্‌ৰে কি ভিৰ ! মানুহৰ বজাৰ কৰা হোৱাই নাই ৷" চচমাযোৰ খুলি ৰুমালেৰে মুখখন মচি মচি সি ক’লে ৷ …" সেইকাৰণেই মই বজাৰত গৈ বেয়া পাওঁ। so called shopping . নোৱাৰি দে গৰমত ৷ বৰ অশান্তি ৷" ৰিমে মুখখন কোচাই দিলে ৷ দীপে কিবা এটা ক’বই লগে লগে ৷ স্ৱভাৱ !  " আপীৰ গুণ থাক্‌লে হে কিবা গাত ৷"…উফ্‌ ! লাগি গ’ল কাউৰী বাহত জুই ৷ মিছা খং, অভিমান , মাৰা মাৰি …শেষত সকলো শান্ত ৷ সিটো পাৰৰ লাইটবোৰ জ্বলি উঠিছে ৷ অলপ reflection . আকাশখন অলপ নীলা ৷ ৰঙা ৰঙা মেঘবোৰ লাহে লাহে অস্পস্ত হৈ আহিছে ৷ কিবা এটা যেন যাদু আছে ইয়াত ৷ অলপ দূৰৈত নিজৰ মাজত বিভোৰ হৈ থকা এহাল প্ৰেমিক দেখি ৰিমে এনেই ক’লে " এইবোৰ দেখিলে কিবা দুখো লাগে, হিংসাও লাগে ৷" … ৰাগে ক’লে " আৰে ! কিয় এ  ? হিংসা সিহঁতৰহে লাগিব লাগে ৷" লগে লগে আকাশে যোগ দিলে " অ’ তো ৷ ইমান Handsome তিনিটা boyfriend ৰ লগত বহি আছ’ ৷ এটাও নহয় চা, তিনিটা !"  ৰিমে হাঁহি দিলে ৷
     অনুৰাগ ,আকাশ আৰু দীপ…ইহঁত তিনিটাক বাদ দি জানো তাই বেলেগ কিবা ভাবিব পাৰে ! ক’ব গ’লে ৰিমৰ 'unofficial boyfriend' . সম্পূৰ্ণ বুজি নাপালেও তাই সিহঁতক বুজিবলৈ চেষ্টা কৰে ৷ আৰু কোনোবাখিনিত হয়তো সিহঁতে ৰিমক তাইতকৈও ভালকৈ বুজি পায় ৷ দিনৰ দিনটো ফটোৱা কথা কৈ তাইৰ মূৰতো গৰম কৰাৰ বাহিৰেনো কৰে কি ! কিবা এটা কোৱাৰ আগত সিহঁতে জানো তাইক কেতিয়াবা ছোৱালী বুলি গণ্য কৰি পাইছে ! নাই ৷ সিহঁতৰ মতে তো তাই  'ভাই’ ! তাই অকমাণ অভিমান দেখুৱায় ৷ মিছা অভিমান ৷ পিছ মূহুৰ্তত আকৌ পাহৰি পেলায় ৷
( to be continued )