The Stranger

      বিহুৰ বতৰ ৷ ৰাস্তাৰ ভিৰ ফালি বাছখন বাৰোৱাৰী পায় মানে বেলি ডুবিবই হ’ল ৷ ৰিম আৰু প্ৰীতি বাছৰপৰা নামি ভিতৰৰ ৰাস্তাটোৰে খোজ দিলে ৷ এছাটি ঠাণ্ডা বতাহে কোবাই গ’ল ৷ "ব’ল আজি বেলিভিউ যাওঁ বহুত দিন যোৱা নাই ৷ ঘাট বাদ দে ৷" প্ৰীতিৰ কথাত বাধা দি ৰিমে আৰম্ভ কৰিলে "ধেই অলপ পিছত আন্ধাৰে হ’ব চোন ৷ যাবি জানো সেইফালে, দেৰি হ’লে ভয় লাগে ৷" ৰিমৰ সকলো ᅞᅞᅞক্ষেত্ৰত এই seriousness টো অলপ বেছিয়েই ৷ "হ’ব দে খাই নেপেলায় তোক কোনেও ৷ ব’ল একো নহয় ৷" প্ৰীতিয়ে একপ্ৰকাৰ টানিয়েই লৈ গ’ল ৷ তাতেও মানুহৰ ভিৰ ৷ ৰাস্তাৰ কাষৰ ৰেলিঙত বহি প্ৰেমিক চৰাইবোৰ নিজৰ মাজতেই ব্যস্ত ৷ বেলি ডুবিলেই ৷ নৈখনত যেন হেঙুলীয়া ৰংটো কোনোবাই মিহলি কৰি দিছে ৷ দুয়ো ৰেলিঙত বহি ল’লে ৷ এইখিনি সিহঁতৰ একান্ত নিজৰ সময় ৷ কাষৰ গছডালত কুলিয়ে মাতিছে ৷  এজাক চৰাই উৰি গৈ দূৰৈত হেৰাই গ’ল ৷ "অ’ই যা ৷ উঠ উঠ৷ ফটো পাছত উঠিবি যা ৷" এফালৰপৰা পুলিচে খেদিছে ৷ "সেইয়া শান্তি নাই মানে ৷" মুখেৰে ভোৰভোৰাই দুয়ো অনিচ্ছা স্বত্বেও উঠি আহিল ৷  কিন্তু একেবাৰে গুচি নগৈ অকমাণ দূৰত এনেই ঘূৰা ফুৰা কৰি থাকিল ৷ মানুহবোৰ যোৱাৰ লগে লগে পুলিচ দুজনো চাধা মাৰি মাৰি গ’লগৈ ৷ প্ৰীতি আৰু ৰিমে সুযোগ বুজি আকৌ গ’ল তালৈ ৷ কেৱল মাত্ৰ নৈখনো বৈ যোৱা শব্দ ৷ বতাহত যেন কিবা এটা সুৰ আছে ৷  আকৌ নতুনকৈ মানুহ আহিবলৈ ল’লে ৷ দুই এখন বাইক গাড়ী আহি ৰ’ল ৷ সিহঁত দুজনী নিজৰ মাজত ব্যস্ত ৷ selfie উঠিছে, কথা পাতিছে, হাঁহিছে…৷ বতাহে খেলি মেলি কৰি যোৱা চুলিকোচা ৰিমে মূৰটো বেঁকা কৰি পিছলৈ ঠেলি পঠিয়ালে ৷ হঠাৎ তাইৰ চকুত পৰিল সিহঁতৰ কাষত বহি থকা ল’ৰাদুজনলৈ ৷ সিহঁতলৈ চাই কিবা কৈ আছে ৷ তাই অলপ conscious হ’ল ৷ মাজে মাজে আঁৰ চকুৰে চায় ৷ তেতিয়াও ল’ৰাদুজনে সিহঁতৰ ফালে চাই কিবা কৈ হাঁহি আছে ৷ গাড়ীখনতো তেতিয়াই ইয়াত ৰখাইছিল ! মানে ইমান সময় সিহঁত এনেকৈয়ে চাই আছে ! ৰিমৰ অকমাণ খং উঠিল ৷ তাই বৰ বেয়া পায় ৷ কাণে কাণে প্ৰীতিক ক’লে ৷ প্ৰীতিয়ে আকৌ স্থান কাল পাত্ৰ একো নাচায় ,চিঞৰিবই কথা কওঁতে ৷ "ক’ত চাওঁ চাওঁ, কোন ল’ৰা ৷ ক্ষীণটো চোন মোৰ কলেজৰ Crush টোৰ দৰে ৷" ৰিমৰ তাইক নদীত দলিয়াই দিব মন গ’ল ৷ নোৱাৰি আৰু প্ৰীতিজনীৰ লগত ! "ব’ল ব’ল যাওঁ দেৰি হৈছে ৷" ৰিম বহাৰপৰা উঠিল ৷ দুয়ো লাহে লাহে খোজ দিলে ৷ ষ্ট্ৰীট লাইটৰ হালধীয়া পোহৰবোৰ গছৰ পাতৰ মাজেৰে সৰকি আহি গোটেই বাটটো মায়াময় কৰি তুলিছে ৷ মাজতে আকৌ দুই এটা লাইট বেয়া ৷ প্ৰীতিয়ে নিজৰ সুৰত গুনগুনাইছে "ৰুমাল ৰুমাল এখনি ৰঙা ৰুমাল…" আকৌ নিজেই কয় "অকল ৰঙা কিয় , নীলা ৰুমালো তো হ’ব পাৰে !" ৰিমে একো মতা নাই ৷ তাই হঠাৎ মন কৰিলে তেতিয়া সিহঁতৰ কাষত ৰৈ থকা swift গাড়ীখন অকমাণ দূৰত ৰৈছে আহি ৷ সিহঁত খোজকাঢ়ি গৈ থাকিল ৷ অলপ দূৰ যোৱাৰ পাছত গাড়ীখন আগবাঢ়ি আহি আকৌ অকমাণ দূৰত ৰখাই দিলে ৷ এইবাৰ দুয়োৰে ভয় লাগিল ৷ কথাটো কি ! প্ৰীতিয়ে ভয়তে পিছলৈ ঘূৰি ক’লে "ইহঁতে কিয় আমাক follow কৰি আছে ?" ৰিমে গালি পৰা আৰম্ভ "মই তেতিয়াই কৈছিলো নাযাওঁ দেৰি হ’লে ভয় লাগে ৷ মোৰ কথা ক’ত শুন’ ! তয়েই টানি আনিছিলি ৷ মৰ এতিয়া, মোকো মাৰ ৷ আজি uncle ক গৈ সব কৈ দিম ৷" প্ৰীতি ভয়তে পেপুৱা লাগিল "মইনো কি জানো !" এনেদৰে গাড়ীখনে সিহঁতক follow কৰি আহি ৰখাই দিয়া কাৰবাৰটো চাৰিবাৰ মান চলিয়েই থাকিল ৷ সিহঁতেও যিমান পাৰে বেগাই খোজ দিছে ৷ আজি বাটটো ইমান দীঘল দীঘল লাগিছে ৷ শেষেই নহয় চোন ৷ এইবাৰ অলপ দূৰ গৈ গাড়ীখন আহিছে নেকি প্ৰীতিয়ে ঘূৰি চাই দেখে ল’ৰা দুজনে গাড়ীখন park কৰি এইবাৰ খোজকাঢ়ি follow কৰাত লাগিছে ৷ দীঘলকৈ উশাহ এটা লৈ দুয়ো বিজুলী বেগেৰে খোজ দিলে ৷ সেইখিনিত আকৌ লাইটটোও বেয়া ৷ ধিপ ধাপকৈ জ্বলি আছে ৷ ক’ৰ ল’ৰা কি ল’ৰা ! দেখাত কিন্তু অলপো বদমাছ যেন লগা নাছিল , ভদ্ৰ যেনেই ৷ ৰিম আৰু প্ৰীতিয়ে যিমানেই বেগাই খোজ দিয়ে সিহঁতৰ গতিও সিমানেই বাঢ়ে ৷ ৰিমহঁতে ভয়তে যাব লগা ৰাস্তাটো এৰিয়েই আহিল ৷ ঘূৰি যাবও নোৱাৰে এতিয়া ! বেলেগ ৰাস্তাৰে যাব লাগিব ৷ ৰিমৰ লাহে লাহে খংটো উঠি আহিল "চৰত দাঁত ভাঙিম কিন্তু মই দুটাৰে ৷ গালি এটা দিওয়েই নেকি পিছফালে ঘূৰি ৷" প্ৰীতিয়ে বাধা দিলে "ৰহচোন ৷ Control !  গালি দিবি কি বুলি ? আমাকতো জোকোৱাও নাই ৷ একো কৰা নাই ৷ যদি কয় আমি খোজ কাঢ়িছো তাতে তোমাৰ কি ৷ তোমাৰ ৰাস্তা নেকি এইটো , তেতিয়া ? গালি দিব পৰা Valid reason নাই ৷" …“ব’ল দোকানখনত পানী কিনিব সোমাওঁ ৷" বুলি ৰিম সোমায়ে গ’ল ৷ ওলাই আহি দেখে তেতিয়াও ল’ৰা দুজন অলপ দূৰত ৰৈয়েই আছে ৷ এইবাৰ সিহঁতে এবাৰো ঘূৰি নাচাই খোজ দিলে ৷ বাছ আহিলেই উঠিম বুলি দীঘলী পুখুৰীৰ কেঁকুৰিটোত ৰ’ল দুয়ো ৷ নাই এইবাৰ আকৌ বাছ নাই ৷ ইতিমধ্যেই ল’ৰা দুজন আহি সিহঁতৰ পৰা অলপ আতৰত থিয় হ’ল ৷ শকত ল’ৰাজনে ক্ষীণজনক কৈ থকা সিহঁতে শুনিলে "ব’ল বে যাওঁ ৷ হ’ব দে আৰু বাদ দে ৷ কি যে কৰি থাক’ ৷" দুয়োজনীয়ে ইজনীয়ে সিজনীৰ মুখলৈ চাই ভাবিলে ইয়াত ৰৈ থকাতো ঠিক নহ’ব ৷ মুখত ভয়ৰ ভাৱ স্পষ্ট ৷ ইফালে ৰিম খঙত আছে ৷ তাইৰ ঠিক নাই ল’ৰা দুজনক গালি পাৰোতে সময় নালাগিব ৷ দুয়ো ৰাস্তাটো পাৰ হৈ ফুটপাথত উঠি অকমাণ গৈছে মাত্ৰ ক্ষীণ ল’ৰাজন দৌৰি আহিল " Excuse me. অকমাণ ৰ’বা ৷ আমাক বেয়া ল’ৰা বুলি নাভাবিবা আগতেই কৈ লৈছো ৷ আমি তোমালোকক তেতিয়াৰপৰা Follow কৰি আছিলো ৷" ৰিমে গালি দিব ওলাইছিল মাত্ৰ প্ৰীতিয়ে হাতখনত ধৰি মনে মনে থকাৰ ইংগিত দিলে ৷ "হয় নেকি ৷ অহ আমি মনেই কৰা নাই ৷" ৰিমে তাইলৈ বেঁকা কৈ চাই ভাবিলে , "বাহ ! তই কবি গম পোৱা নাই আৰু সিহঁতে বিশ্বাস কৰি ল’ব ৷ সিহঁতক গালি দিব এৰি কি বকিছে পাগলে !"…ক্ষীণজনে হাঁহি এটা মাৰি ক’লে "মানে তেতিয়া তাত চাই আছিলো ৷ আমি ইয়াৰে লকেল ৷ তোমালোক ইয়াৰ নহয় যেন লাগিল ৷"…“নাই নহয় ৷" প্ৰীতিয়ে মাত দিলে…"এনেই follow কৰিলো ,just for fun. ক’বা নেকি ক’ত ঘৰ ?" ৰিমৰ খং উঠিল "আপোনাক কিয় লাগে সেইবোৰ ?"…“okay sorry .” বুলি কৈ ল’ৰা দুজন পিছমুখ দিলে ৷ ৰিমে প্ৰীতিক হাতত ধৰি ভোৰভোৰাই গৈ থাকিল " just for fun ! Fun মুখেৰে বাহিৰ কৰিলো হয় আজি তহঁতৰ ৷"
   Stranger ! কিয় জানো প্ৰীতিৰ ল’ৰাজনলৈ মৰম লাগিল ৷ নামটো জানিব বৰকৈ মন গ’ল ৷ কোনেনো বাৰু এনেকৈ ক’ব আহে আমি follow কৰি আছিলো বুলি ৷ ৰিম এবাৰো ৰখা নাই ৷ প্ৰীতিয়ে মাজে মাজে ঘূৰি চায় পিছফালে ,কিজানি এবাৰলৈ হ’লেও দেখেই ! নাই দুয়োজন ভিৰৰ মাজত হেৰাই গ’ল ৷ তাইৰ কিবা দুখ লাগিল…"Oh the cute strangers ! আৰু বা কেতিয়া দেখিম ! Destiny ,please be kind with me !"…ইফালে ৰিমে খঙত ৰঙা হৈ প্ৰীতিক টানি লৈয়ে গৈ থাকিল ৷

দেওবৰীয়া !

   দেওবাৰ বুলি ক’লেই এলাহ ভাৱটো লগতে গুচি আহে ৷ তাতে আকৌ দিনটো বৰষুণ ৷ কিন্তু তাইৰ জানো এলাহ আছে ? সন্ধিয়াৰ চান্দমাৰি ব্ৰিজ তাইৰ প্ৰিয় ৷ সেমেকি থকা বাটবোৰত ৰঙা হালধীয়া পোহৰৰ খেল তাই ভাল পায় ৷ She has a crave for melting halogens . আজি আবেলিও ওলাই গৈছিল তাৰ লগত ৷ বৰষুণটো কম বেছি হয় সময়ে সময়ে ৷ তাই মাজে মাজে হঠাৎ কিবা এটা কৈ উঠে নহ’লে হঠাৎ তাৰ হাতখন জোকাৰি কিবা দেখুৱায় ৷ সি বুজি পায় তাইক ৷ এইখিনি তাইৰ নিজৰ সময় ৷ তাইৰো এখন পৃথিৱী আছে নিজৰ ৷ মাথো তাক বিচাৰে কাষত ৷ সিও বিনাপ্ৰশ্নই তাইৰ লগত থাকে ৷ তাই কয় " ছাতি থাকিলেও ভাল পাওঁ বৰষুণৰ স্পৰ্শ" ৷  কেতিয়াবা হঠাৎ বৰষুণৰ মাজত ছাতিটো বন্ধ কৰি দিয়ে ৷ সি গালিৰ সুৰত কয় " হেই কিয় বন্ধ কৰিছা !" কিন্তু কৈ জানো লাভ আছে ! তাৰ নিজৰ ছাতিটো লৈয়েই তাইৰ পাছে পাছে দৌৰি ফুৰে ৷ ক’ৰবাত বোকা পানী জমা হৈ থকা দেখিবহে পালে মাজতে গৈ দিলে জঁপিয়ায় ৷ তাইৰ নিজৰ কাপোৰৰ লগতে তাৰ কাপোৰো গ’ল বোকাৰে ভৰি ৷ সি গালি দিব ওলাই মাত্ৰ ,তাই সৰু ছোৱালীৰ দৰে কাণত ধৰি হাঁহি থকা মুখখন দেখি তাৰ মৰম লাগি যায় ৷ বৰষুণত তিতি জ্বৰ হোৱাৰ দিনা হাঁচিয়াই হাঁচিয়াই তাক কয় " I promise আৰু নিতিতো !"সিও জানে অসুখ কমিব, বৰষুণ দিব, তাই আকৌ তিতিব ! …কাৰণ তাই তাইয়েই ৷ কেতিয়াও কাৰোবাবে সলনি নোহোৱা, কোনো কেতিয়াও সলনি কৰিব নোৱৰা , A never changing soul !